Jamedin

متن آهنگ جامدین از امیر رقاب

[ورس اول]
حالا بزرگه اون بچه رو‌به‌روته‌ لباتو ببند فقط گوش کن
هر چی که بودی فراموش کن
یه عمر تو گفتی من شنیدم
یه عمر تو سوار بودی من دویدم
خب نمی‌دونی داد بزنی یا فریاد
ترسیدی پر استرس حرف‌هات
نه‌نه فایده نداره خود خدا بالا دیوارِ نوشته
اینجا خدا نیست
مثل جمله های دیوارای کهریزک‌ات
مثل گریه یه بچه زیر آلت‌ات
مثل خندیدنت ، مثل جلق های روزانه زنت
مثل بوی گند پیچیده تووی پیرهنت
داد بزن مثل ندا که صدا به گوش هیشکی نمی‌رسه
ترامادول و بده با ویسکی نوشابه رو ببین‌
کار داره با‌ت‌ حرفاتو خواستی جا کنی تووی مغزم
ولی داری می‌بینی که بچت داره گوش می‌ده حرفامو
خورشید شده داره آب میشه برفاتو‌
بعد با تو کار دارم ، الآن منم می‌رم سراغ یه‌سری حرفای دیگه
ولی کسی نمی‌فهمه ، نمی‌دونم چرا اینا خودشون‌و به خریّت زدن
درد داره دیگه ، ده سال دیگه
امروزمو می‌فهمین ، با طناب تو همه تووی چاه‌ایم
تو ترسیدی دیگه نمی‌تونی بمونی‌
برپا چون داره باز می‌شه فکر مردم
حاصل برابری یعنی مردن ، بردن ، کلاً معنی نمی‌ده ما بازنده‌ایم
همه سر‌به‌راه‌ان ما سربدار‌ایم ، ما سازنده‌ایم
کفر با علم بهتره از دین با تعصب
پَ از تو من توقع دارم که دیگه نکنی تو پایمال
اونی که دار و بسازه میره پای‌دار
داره میره باد‌بان با ما ، باش ما باد‌ ایم
حتی توو قفس آزاد‌ ایم ، خو در‌اومده ‌دل‌من اَ پیله
منم‌ و یه کینه ، این اِوینه ، راه برو
ولی بدون چاه منتظرته‌ راه پشت سرتِ
کینگ باش مثل مارتین لوتر
حرفت‌و بده کلمه‌ت و پس بگیر
ما پیروز‌ ایم ، حتی با باخت
مثل گرد مولر

[کورس]
کاوه‌ها با ضحاک‌ان ، سوز آهنگران
کفتارها کشتند ، ببر مازندران
کاوه‌ها با ضحاک‌ان ، سوز آهنگران
کفتارها کشتند ، ببر مازندران

[ورس دوم]
(کاش می‌شد)
کاش می‌شد توو آسمون غرق شد
کاش آب بود می‌شد تبدیل برق شد
توان من مثل دوده که رو به‌بالا داره می‌ره
فرمول من‌و کسی نمی‌دونه
پاره می‌شی حاجی اگه جای من باشی
ولی تو نمی‌دونی خدا کیه
فقط داری می‌شی دولا راس
انگار خدا ، خدای دلار‌ هاست
من کامل‌ام ، حامل آبلم ، بهترین باطن باطل‌ام
ساحرم ، ناقص‌مون ، کامل‌تون ، تا بشه زود
عامل‌تون ، پا بده توم ، گلیمو می‌تونیم
از آب بکشیم توو ساحل خون
شما شعر اید ما شاعر‌ تون
قاتل‌تون ، فاعل‌تون ، داره مینیمم میده سایه بتون
باور داور بازی خون ، شاخ داره دیگه شاه داره می‌ره
باز تاب اینه داره میشه صاحب‌تون
بدی کردی تووی کل عمرت ولی فکر می‌کنی
بهترین آدمی ، دست‌بند میزنی با لبخند ولی غرق ماتمی
کارتن‌خواب‌ام پشت دیوارِ کاخِت آفتِ باغِت
مثل شهیدی که رفت جنگید ولی خونوادش زیر قسط وام
نصیب تو پست و مقام ، مردم رنج می‌کشن و تو می‌بری
گنج الو مرکز ، برگرد این دشمنان از صدام بد تر
احمق‌ تنم‌و می‌تونی بزنی ولی ریشه‌ام هست
اونی که خدا رو بشناسه نیازی به دین نداره
دین مال نادون‌هاست ، ما نادون‌ایم
واسه کویر دل تو بارون‌ایم ، کارون‌ایم ، دارو ایم ما
قبل من شدن ما بودیم ، مغزتو بده کلتو زیر برف کن
منم و قلم و ورق تیم‌ایم ، در کل گرامافون‌و بده بهم می‌شیم سمبل
پاینده‌ام مثل تخت جمشید ، آینده‌ام مثل حال تختی
حالم بد مثل حال پروین ، بادم من آروم و وحشی
زهر و جام دین ، جامدین ، جامه دین به تن
تن تن تتن تن من تهم‌تن
جنگ‌ نه فرهنگ
هست همش حرف‌
منهتن نه کندنم از اصل‌
فرق نکردم تش‌
برگشت به نی‌ستان
توو آینه نگاه کن و به انسان بودنت شک کن
که‌شیش کشیش با هم بکنن برخورد
هعععییی
تووی فکر نرو ، فکر التهاب زخم ها ست
ما ها ترد‌ ایم اَ ترد‌گاه به تردگاه