Ο Χορός των Ξεχασμένων (O Xoros ton Ksexasmenon)

[Verse 1: dPans, Solmeister]
Κάποια βράδια το φεγγάρι μεθά (μεθά)
Και σ' όσους νιώθουν μοναξιά τραγουδά
Μ' απόψε το βράδυ, μια φωνή απαντά
Του λέω θέλω να χαθώ μέσα στην ίδια μου την τέχνη
Σ' έναν παλιό μου στοίχο μέσα να κλειστό
Να εγκλωβιστώ στο παρελθόν και το αύριο να μην έρθει
Κι άμα μπορεί να κάνει κάτι για αυτό
Μου λέει να γράψω για όσα νιώθω ότι μ' έχουν προδώσει
Του λέω «Γιατί να μπω στον κόπο να τα θυμηθώ;»
Για να με νιώσουν όσοι έχουν δώσει πολλά
Κι από όσα δώσαν πήραν πίσω το μισό
Μου λέει γράψε για εκείνη
Είναι ο μόνος τρόπος να γυρίσεις σ' ένα χθες που έχει θαφτεί στη ναφθαλίνη
Αυτό μου λες πως θες και αν τα 16 νοστάλγησες
Στ' αλήθεια τις πληγές σου το ίδιο σου το χέρι ξύνει
Του λέω πως δε θυμάμαι κι ας ξέρω πώς βλέπει πως λέω ψέματα
Του λέω πως είμαι εντάξει, του ζητάω θέμα να αλλάξει
Λέει «Κάνεις δεν γράφει όσο ρομαντικά όσο εσύ, για εκείνη κι ας την άφησες να το ξεχάσει»

[Chorus: Solmeister]
Απόψε θα γιορτάσουμε, whoa-oh-oh
Ψηλά ποτήρια στην υγειά των χαμένων
Γεμίζουνε κι αδειάζουμε, whoa-oh-oh
Κάπου στον χορό των ξεχασμένων
Κι όσοι μετάνιωσανε, whoa-oh-oh
Απόψε καίνε στην φωτιά των περασμένων
Τις ένοχες που ένιωσανε, whoa-oh-oh
Κάπου στον χορό των ξεχασμένων (whoa-oh-oh, whoa-oh-oh, ah)

[Verse 2: Solmeister]
Πες της για 'μένα πως δε χόρεψε ποτέ μα δεν πειράζει
Πες πως δεν τη θυμάμαι όταν χαράζει
Πες πως η χαρά ζει κάπου εδώ και πως αν θέλω να τη βρω μπορώ
Μην πεις ότι με τρώει το μαράζι
Πες της πως εγώ δεν έχω κλάψει για τα μάτια της
Και πως αν τα δικά της μάτια κλαίνε δε με νοιάζει
Το χρώμα τους που αλλάζει με τα δάκρυα δε σκέφτομαι ποτέ
Πες της πως να τη χάσω δε με τρομάζει
Και πες της πως ακόμα αυτό το αστέτρι
Που 'χε θάψει ένα καλοκαίρι κάποιον Αύγουστο έχει χαθεί
Πες της να μη σκάψει στην αμμουδιά να το βρεί
Πες της πως δεν έχει νόημα καν να το ψάξει
Πες της πως δε θυμάμαι κι ας ξέρει ότι ψέματα της λες
Πες είμαι εντάξει κι ας έχω τις ελπίδες μου χάσει
Κανείς δε γράφει όσο ρομαντικά όσο εγώ για εκείνη, κι αυτό πες της ποτέ μην το ξεχάσει

[Chorus: Solmeister]
Απόψε θα γιορτάσουμε, whoa-oh-oh
Ψηλά ποτήρια στην υγειά των χαμένων
Γεμίζουνε κι αδειάζουμε, whoa-oh-oh
Κάπου στον χορό των ξεχασμένων
Κι όσοι μετάνιωσανε, whoa-oh-oh
Απόψε καίνε στην φωτιά των περασμένων
Τις ένοχες που ένιωσανε, whoa-oh-oh
Κάπου στον χορό των ξεχασμένων (whoa-oh-oh, whoa-oh-oh, ah)