Kootah

دَرصدِ موندَنِت پَنجاه پَنجاست!

وَلی خُب نِگات حاکی از رَفتَنِ

پِنهونِش َنکُن ،

دیگه نَدارَم باکی

از اوَلِش اشتِباه بود

که رَدِ پات کِنارِِ رَدِ پام هَک شه

خودکار ، کاغذ ، اکشن ،

مَرگِت صَد دَر صَده توویِ قَلبَم امشَب

وَقتِشه گونه هات با اشکِت تَر شه...

دیگه نیستَم اون آدَمِ قَبلی

که با هَمه موندِش وَ با همه خَندید

تَنها تَر شُدَم ،

بَدَم اومَد دیگه

حَتی از خودَم

کُلِِ روزَم دورَم خَلوَته ،

وَلی پُر میشه شَب باز هَم دورَم

نیازی نیست بِهِت ،

زیادی لیلی به لالات گُذاشتَم

هَوا بَرِت داشت

خیالی نیست ،

بِهِت گُفته بودَم اگه پاش بیُفته

واسه مَقصدَم حَتی از عِشقَم میگذَرَم

امشَب بیشتَر از چَند ماهه که سَردیم

دِلَم میخواد هَمین الآن

یه شِکَم سیر نِگات کُنَم

ولی چِشات جُرأتِ این هَم گِرِفت ازَم ،

حَتی بِخوام یه بار صِدات کُنَم...

یَعنی یه سانت کلاً

تا مَرزِ پاشیده شُدنِ رابطه مونده |

وَ حاصلِ اون عِشقِ کَذایی

فَقَط الکُلِ ،

دَهَن بین نیستَم ،

اقَلاً خودِت حقیقَتُ بِشکاف

زمینَشُ انگار آماده کَردی ،

پَس بِگو چِرا صِدات میلَرزه؟

یه بار بی مَنطِق رَفتار نَکُن

کَلَکِشُ بِکَن هَمین امشَب

مُردَد نَباش ،

مُزخرَف نَباف واسَم

بازَم هَست؟

یا نَه ، تَمومه حرفات!؟

تَمومِ حَرفات مَغلَطه بود!

بَسَمه ، اون دَهنِتُ بِبَند

که حالا دیگه نوبَتِ مَنه...

میدونَم میخوای بِری ،

صَد دَر صَدِ ،

کُلِِ وُجودِت حاکی از رَفتنِ

پِنهونِش نَکُن ،

دیگه نَدارم باکی ،

از اوَلِش اشتباه بود

که رَدِ پات کنارِِ رَدِ پام حَک شُد...

خودکار ، کاغَذ ، من ،

کات دَستخوش ،

دوتا گونه هات با اشکات تَر شُد

دوتا گونه هات با اشکات تَر شُد

از هَر چی که بود وَ هَست و نیست

اشکآن رَد شُد...

هَر چی که بود و رَفت و نیست ،

رَد شد .