Karadeniz Melodiye Küsünce

[Verse 1]
Bir beden savaşıydım geçmişinden ayrı kalan
Değer vermek haykırmaksa susmak bence gerçek olan
Selen dünyalara 4 numara gözlük ile bakarken
Hep neyzen olur bir tarafım hicve kusan
Benim için mutluluk bak plaklarımın cızırtısı
Hayallerime renk katan o vokalin sert kokusuydu
Bugün gökyüzü der ki bana; "Sonsun!"
Bir elimde kalem var ve kağıt olur Samsun
Uzaktır burası hep dejenere yaşamlara
Karadeniz sarar seni ilk günkü kundaklara
Burda meşk başka yeşil kadar kuytu
Deniz derki sana artık bak zamanımız durdu
Şair gibi sende kapat gözlerini İstanbula
Çayla demler neşeyi sokakta hayta kural
Sevdaluğuna sevdaluktu ha bu martı uçtu
Şair ceket bizde oğlan emanetin borçtu

[Nakarat]
Burası yeşildi
İstemezdik karanlık
Karadeniz melodiye küstüğünde karardık
Burası yeşildi
İnsanları tarafsız
Mavi gözlü bakışlarla biz çıkarmıştık sanatçı
Burası içerdi
Ağaçların şefkatini
Mısır ekmeğiyle soğutur sevgilinin hasretini
Burası içerdi
Sahildeki serinliği
Ellerinde ağlarıyla dolaştırdı hikmetini