Introwersja

[Zwrotka 1]
Potrzebuję natchnień, emocji, dźwięku
Spokoju, braku lęku, sensu
Nie mogę już wytrzymać w zgiełku
Chcę się zatrzymać bez słów
Ale nie mogę tak świadomy pędu
Bo ponoć się cofam, gdy stoję w miejscu
Ucieka czas, ja obracam klepsydrę znów
Zastanawia mnie, czy kiedyś przyjdą wersy ze snów
Zasięg szerszy serc głów, które poczują ten trud
Który pokonuje co dnia, żeby na szczyt wejść swój
Zaszczyt jest już, bo mam to życie i mimo błędów
Powiem, że nie jest źle, wśród oznak obłędu
Doznań i trendów, poznań, zakrętów, upadków, jęku
Bo smak ma sens słów, gdy zazna łez strug
Jak magma ze stóp podnóża wynurza się kres dróg
Jak stres wybucha i zalewa mnie znów...

[Zwrotka 2]
To podejście, że niewiele jeszcze
Zrobiłem, a tak wiele rzeczy ucieka na boki gonić je chce
Wciąż biegnę przez mgłę, wciąż czuję tą presję
Wciąż snuję tę kwestię, czy w ogóle dla mnie szczęście jest gdzieś?
Czy biegnę jak jebany szczur, którego los być więźniem?
To miejsce w głowie daleko spod powiek, gdzie człowiek w sobie widzi obiekt
W krzywym zwierciadle lub obiera piękne kształty na co dzień
To płomień, który każe iść przez drogę albo każe wyjść za progiem stać
Boś nie jest godzien by z wrogiem w ogóle się równać
To stan kiedy mimo tego, że ci mówią dookoła że jest wszystko ok
Ty masz ochotę to wszystko jebnąć
Kiedy wszyscy cieszą się i krzyczą, i życzą sobie najlepiej
A ty myślisz, że dziś jest Ci wszystko jedno
Kiedy gubisz sedno i nie wiesz, w co wierzyć masz
A kolory bledną i nie wiesz, czy to wytrwasz
Walka z demonami nigdy nie była tak bliska
Ale mimo tego idziesz i swe zęby zaciskasz
Żeby podpalić lont wystarczy iskra

[Tekst i adnotacje na Rap Genius Polska]