Cherchez La Femme

Το όνειρο μου από μικρός ήταν να αλλάξω μια ζωή
Και τώρα ψάχνω τα λόγια που να σου κάνουν
Γιατί είσαι μια στους πολλούς κι ας μη μοιάζεις σημαντική
Όπως με έμαθες εσύ δε θα με μάθουν

Η καρδιά μου έδινε beat μα μου λείπαν οι λέξεις
Συνεσταλμένος πιτσιρίκος που χανόταν σε σκέψεις
Αλλά τα ξέρεις αυτά, γιατί με ξέρεις καλά
Γιατί σε μένα επέλεξες να πιστέψεις

Όποτε ήμουν σκατά θυμάμαι να γράφω κομμάτια
Το Europa και το Πρωτοβρόχια έγραψα σε καράβια
Ήταν βράδια που έκλαιγα και έγραφα το Βράδια
Ψηλαφίζοντας αργά στο σώμα μου τα σημάδια

Μα δεν ξέρω αν τελικά σε νοιάζουν όλα αυτά
Ξέρω όμως πως τα λίγα λόγια μου θα είναι πάντα εκεί
Να σου κρατάνε συντροφιά στη μοναξιά
Να τα ξεχνάς και να γυρνάς όταν δε νιώθεις καλά

Βάλε στα όνειρα φωτιά να γίνουν στάχτη
Αν σε τρομάζει το τέλος βάλε φωτιά
Εγώ θα σκύψω το κεφάλι μου θα κάτσω στη γωνιά
Και στον ιστό θα περιμένω την αράχνη

Θέλω να αλλάξω μια ζωή, το έλεγα από μικρός
Βρήκα τα λόγια αλλά λείπει η φωνή μου
Μα εσύ με βρήκες στους πολλούς κι ας μην ήμουν σημαντικός
Και η ζωή που άλλαξε ήταν η ζωη μου

Κι αν με ρωτήσεις αν έγραφα για κείνη στα κομμάτια μου...
Cherchez la femme...
X4

Θέλω απόψε να χαθώ μέσα στην ίδια μου την τέχνη
Σ' έναν παλιό μου στίχο μέσα να κλειστώ
Να εγκλωβιστώ στο παρελθόν και το αύριο να μην έρθει
Με τρομάζει που μόνος μου προχωρώ

Είναι τόσα που θέλω να σου πω κι όμως δε γίνεται
Στο στίχο μου τα κρύβω και ελπίζω να τα βρεις
Γιατί η καρδιά μου έχει μάθει πια να αμύνεται
Και μόνο στο χαρτί μου πλέον είμαι ειλικρινής

Όταν μου είπες είμαι εδώ σου πα για πόσο ακόμα
Χάθηκες απ' το πλάι μου πριν η αυγή ρίξει χρώμα
Κάθε φιλί πικραλίδα είναι μια ισόβια αλυσίδα
Που ενώ μπορούσα να τη σπάσω με κρατούσε στο χώμα

Πάντα ήθελα εμένα να κοιτάζει μοναχά
Μα ποτέ της δε θυμάμαι να μου έκανε τη χάρη
Ήμουν σκύλος μοναχικός που γαβγίζει στο φεγγάρι
Και την ουρά του διαρκώς κυνηγά

Μάσησα το λουρί μου, περιπλανήθηκα αλλού
Στο κρεσέντο της οδύνης κάποιου άλλου ουρανού
Στο φαλιμέντο του ντουνιά με ένα φάλτσο κομπλιμέντο
Ένα πράο ταμπεραμέντο πια σκέφτομαι με το νου

Αλλά ψάξε τη μορφή της στα τραγούδια μου
Όσο κι αν άλλαξα ακόμα είναι κει
Γιατί τα βράδια με στοιχειώνει η σκέψη της κι είναι γύρω μου
Απ' τα δάκρυα μου έρχεται στη ζωή