Απολογισμός v. 2012

[Intro]
Μπέρδεψαν τα καψουροτράγουδα με τα ερωτικά
Και νομίζουν ότι γράφω για να ρίξω μουνιά
Αλλά ξεχνάνε πως αυτές θέλουνε Bo και ΛεΠα
Και χεστήκανε αν όσα ακούνε ειν' αληθινά
Στη σκηνή με το μικρόφωνο μου κάνω bypass
Ανοίγω την καρδιά μου, δε με νοιάζει η γνώμη τους
Έτσι κι αλλιώς με τα ρούχα τους τρώγονται μόνοι τους
Κι εγώ είμαι άνθρωπος πρώτα μετά ραπάς

Ακόμα ψάχνω για την ταυτότητα
Ακόμα ψάχνω για την ουσία
Τριετής παρουσία σε μια σκηνή με λάθος πρότυπα
Μ' αδυναμία καμία πια γιατί αλλάζω πορεία

Τόσο καιρό προσπαθούσα να ενταχθώ
Στη μάζα που οι συνάδελφοι βάφτισαν αληθινό
Σ' ένα κοινό υπνωτισμένο έχωνα raps για ν' ακουστώ
Σ' ένα κουφό ακροατή για λίγο κούφιο σεβασμό

Μοναδικός επιζών από την κλίκα των
Σταυρωμένων, κατακριθέντων καλλιτεχνών
Κι αν τελικά η πραγματικότητα είναι σκληρή
Τότε το ραπ μου είναι πιο σκληρό από των αλλωνών

Έχω κολλήματα μ' όσους έχουν μαζί μου
Μ' όσους μ' έκραξαν που επέλεξα στη μουσική μου
Να μιλώ για συναισθήματα για σκέψεις και προβλήματα
Χωρίς να χάνω το χιούμορ απ τη διάθεση μου

Όντα αχάριστα οι άνθρωποι γι' αυτό ξεκαθάρισα
Κι αν σου μοιάζω επιθετικός είναι γιατί όσα χάρισα
Τα 'χασα μάλιστα μετά την απώλειά τους
Κάποιοι άλλοι είχαν το θράσος να τα λένε δικά τους

Αλλά εγώ εδώ επιμένω σ' αυτό
Αν δε με ξέρεις μη με κρίνεις είναι τόσο απλό
Δεν έψαχνα την αφορμή σε κανέναν να την πω
Δες το κι έτσι ξαναεκανα τον απολογισμό

[Ρεφρέν]
Είμαι ακόμα εδώ
Δεν παίρνω πίσω τα λόγια μου
Είμαι ακόμα εδώ
Γερά πατάω στα πόδια μου
Είμαι ακόμα εδώ
Με τα λάθη μου ζω
Δες το κι έτσι απλώς έκανα έναν απολογισμό

Περίμενα δικαίωση να βρω ραπαρωντας για ένα κοινό
Που δεν ξέρει τι ζητάει όταν μιλάει για αληθινό
Ένα κοινό που ξαφνιάστηκε όταν με είδε σοβαρό
Λες και χρωστάω σε κανέναν το αν η θα κλαίω η θα γελώ

Την ασχήμια του στίχου μου λέω ζωή
Είναι χαμόγελο και δάκρυ, τρέλα και λογική
Είναι μια πληγή ανοιχτή από πισώπλατο χτύπημα
Η ομορφιά δείχνει τα πάντα κι όμως δεν εκφράζει τίποτα

Για αυτό η μουσική που κάνω είναι υπερβολική
Ποτέ δεν ήταν βολική είναι μια πουτάνα φτηνή
Πασαλειμμένο κραγιόν στα όμορφα σας ιδεώδη
Εδώ τα πάντα είναι τέλεια και δηλητηριώδη

Το κατάλαβα γιατί είδα να σβήνουν χαμόγελα
Είδα πως τα γεγονότα ανατρέπονται για μια γκόμενα
Είδα στόματα που έγλυφαν να βγάζουνε δόντια
Και πριν μιλήσω πλέον υπολογίζω ενδεχόμενα

Κλεφτές ματιές και κρυφά εισερχόμενα
Παραλειπόμενα από τα συμφραζόμενα
Αλλά βαρέθηκα να ψέλνω τα αναβαλλόμενα για
Μυστικά, ψεματάκια και όλα τα παρελκόμενα

Δεν παίρνω από γράμματα έμαθα όμως πως
Ένας τόνος χωρίζει το γαμάτα απ' το γάματα
Άκου πράματα που γράφω όταν έρχονται χαράματα
Ανοιγω το μυαλο μου αφηνω να χυθει το φως