Bizar

منم این خسته دلِ درمانده
به تو بیگانه پناه آورده
منم آن از همه دنیا رانده
در رهم هستی خود گم کرده

از ته کوچه مرا میبینی
می شناسی اما در می بندی
شاید ای با غم من بیگانه
بر من از پنجرهای می خندی

با تو حرفی دارم
خستهام، بیمارم
جز تو ای دور از من
از همه بیزارم
جز تو ای دور از من
از همه بیزارم

گریه کن، گریه نه بر من خنده
یاد من باش و دل غمگینم
پاکیم دیدی و رنجم دادی
من به چشم خودم این میبینم
خوبه دیروزی من در بگشا
که بگویم ز تو هم دل کندم
خسته از این همه دلتنگیها
بر تو و عشق و وفا می خندم

با تو حرفی دارم
خستهام، بیمارم
زیر لب می گویم
از تو هم بیزارم
زیر لب می گویم
از تو هم بیزارم