Zarbdar

[آلبوم کانون / متن آهنگ «ضربدر» از آئین]

[قسمت ۱]
عکساتو انداخم تو سطل
ازت بمونه بو عطر
جاته دم در
سنم بالا رفت و شدم نره خر
می‌رفتم سمتش
می‌دیدم کرده قهر
از قصد بهش می‌باختم
تو تخته نرد
جفت شیش‌ها خوراک خودت
همیشه نگران
که شارژ موبایلت پُره
فیلمایی که با هم دیدیم
همه شدن سیاه سفید
یه خنده‌ی شیرینم
میشه دیابتی
تو آیینه نگاه می‌کنی
شده قیافه، پیر
همه دنبال راز جوونی
از جوونیمون
موند جاش یه کبودی
کلی شوق واسه انجام کارای جدید
رفیق شد باهات
اونی که برات
شاخ شونه کشید
یادته؟ دعواهامون، بحثا
رفتی پیش مشاور واسه وسواس
منم می‌اومدم باهات، نباشی تنها
هر چی بیشتر صبر کردم
پیشش بودم
اگه رفتم، برگشتم
هرچی خواست
هر وقت لب تَر کرد
هر چی من تیک زدم
ضربدر زد
به همه شک داشتی
اولش بحث بود، تهش آشتی
هر کی من و تو رو دید
پشماش ریخت
تبدیل شد نه به آره
شدی یه باکره‌ی پَر و پاره
که شبا با فکر من
می‌زاره سر به بالش

[قسمت ۲]
می‌فهمیدی هر وقت
می‌گفتم دروغ تو روت
صبحا بو عطرت
غروب بو عود
تو خونه پخش
می‌رسه به کجا رودخونه تهش؟
فرقی نداشت
وقتی جاری بودن
یعنی همین الان
شبامون ستاره بارون
روزامون آفتابی
اولشو خوب اومدیم
آخرش گاف دادیم
به چشم دیدم
پر زدی و رفتی
بعدِ تو، بهم می‌گفتن
فیریکی و ردی
بعد تو تو رگم
جا خون، اشک جاری
داغون، بودم تو بد حالی
مثل پوکه تیر تو خالی
صبحا پره سوال
شبا قفل رو قالی
تختم بوتو میده
عکست رو شومینه
میشم رو تو خیره
روشن مثل روز و
تیره مثل شب
تو خوشحالی رو وزن و
تو غم، ضد ضرب
زمانو وایسوندی
مکانو محو کردی
می‌گفتی عاشقتم
من، بدترکیب
آزاد بودیم
هرچند کوتاه
مثل زنگ تفریح
دیگه نه مال همیم
نه پیش هم
دیگه پولامون
واسه هم، نمیشه خرج
نه تولدی، نه شمعی فوت
خیلی وقته با هم
جوینتی نکردیم دود
خبری از خودت بهم نده
پرواز کردی
آزادی یا گرفتنت؟
چون این آخرین باریه
که به یادت میارم
دیدار روز قیامت
با سکه و شیر یا خط
شاید داستان من و تو هم
تو کتابا رفت
ما رو ورق بزن
رسیدیم به چاپ بعد