Ti Orea Pou Pername

Τι ωραία που περνάμε
Τι χαρούμενη ζωή
Πόση τρέλα κουβαλάμε
Τι ωραία εποχή

Τα βραδιά αυτός φοράει τα ρούχα του να βγει να πολεμήσει
Στον Κολωνό ψάχνει τη µούσα του για να του τραγουδήσει

Κορμιά πληγές στο μισοσκόταδο
Στην κόλαση τους κλειδωμένα
Φριχτή η αγάπη αλλάζει πρόσωπο
Όταν η αλήθεια είναι ψέμα

Την ώρα που εμείς θαυμάζουμε
Γκανγκστερικές (υστερικές) της μόδας ρίµες
Κοιτάμε αλλού και συλλαβίζουμε
Στην ίδια πόλη δυο Αθήνες

Τι ωραία που περνάμε
Τι χαρούμενη ζωή
Πόση τρέλα κουβαλάμε
Τι ωραία εποχή

Τα βραδιά αυτός γλιστράει και χάνεται σκυφτός µες στο σκοτάδι
Απ’ της θυσίας το σώμα του
Έμεινε ένα πανάρχαιο σημάδι
Για σωτήρα ή ένα διάβολο ποιος δεν θέλει να μιλήσει
Αρχαίο Ελλήνων πνεύμα αθάνατο ποτέ δεν πρόφτασε να ζήσει