Itan Daneiko

Τι να πεις και τι να πούμε
Τι να μου εξηγήσεις
Το εννοείς και δεν στ’ αρνούμαι
Θες το χωρισμό
Τι μου λες να μη χαθούμε
Σε παρεξηγήσεις
Στη ζωή αν το δεχτούμε
Δανεική χαρά πως ζούμε
Όσες πίκρες κι αν μας βρούνε
Είναι φυσικό

Τι να κάνεις, τι να κάνω
Και μαζί κι αλλιώτικα
Ούτε φτάνεις ούτε φτάνω
Στην αιωνιότητα
Τι να πεις και τι να πούμε
Και μαζί και μόνοι μας
Κάποια μέρα θα χαθούμε
Και μαζί κι οι πόνοι μας

Τι να πεις και τι να πούμε
Και μαζί και μόνοι μας
Κάποια μέρα θα χαθούμε
Και μαζί κι οι πόνοι μας

Τι να πεις που δεν γυρνούσε
Πάντα στο μυαλό μου
Και βραδιές με τυραννούσε
Πριν να κοιμηθώ
Ό, τι μέσα μου ακουμπούσε
Κι έμοιαζε δικό μου
Ό, τι το κορμί ποθούσε
Κι η ψυχή μου λαχταρούσε
Το ‘ξερα , δεν θα κρατούσε
Ήταν δανεικό

Τι να κάνεις, τι να κάνω
Και μαζί κι αλλιώτικα
Ούτε φτάνεις ούτε φτάνω
Στην αιωνιότητα
Τι να πεις και τι να πούμε
Και μαζί και μόνοι μας
Κάποια μέρα θα χαθούμε
Και μαζί κι οι πόνοι μας

Τι να πεις και τι να πούμε
Και μαζί και μόνοι μας
Κάποια μέρα θα χαθούμε
Και μαζί κι οι πόνοι μας

Κάποια μέρα θα χαθούμε
Και μαζί κι οι πόνοι μας