Θεός για μια Μέρα (Theos Gia Mia Mera)

[Intro:]

Τι ωραία που θα ήτανε...
Είναι ο Ρ. Φ., Θεός για μία μέρα
Τι ωραία που θα ήτανε...

[Verse 1]
Αν μπορούσα για μια 'μέρα να γινόμουνα Θεός...
Ό,τι ήθελα να γίνεται χωρίς γιατί και πώς...
Θα έφτιαχνα τον κόσμο από την αρχή κάπως αλλιώς
Όπως στα μάτια μου φαντάζει ιδανικός! (Ω, ναι!)

Για αρχή, τα κλασικά: Θα εξάλειφα τους πολέμους
Και θα έκανα παντού τους ανθρώπους αγαπημένους!
Στέγη, νερό, φαγητό, πια να μη βλέπω πεινασμένους!
Και θα μοίραζα σ’ όλο τον κόσμο τη γεύση του μένους

Να πάρουνε μια τζούρα από τη μουσική που γουστάρω
Και θα ... με τον Γκουρμένταλα ένα...
Και να του 'λεγα «Ρε μάγκα, άμα ψήνεσαι κι εσύ
Κανονίζουμε να επανενωθούν οι FF. C!»

Επόμενη δουλειά: Θα έβαζα δυναμίτη
Στους κώλους όλων όσων καταστρέφουν τον πλανήτη
Με Ζώα και με βλάστηση θα τίγκαρα τη Γη
Και θα άφηνα μέσα στο πράσινο το γκρίζο να πνιγεί
Τον κάθε βλάκα Άρειο λευκό που μου τα πρήζει
Σε χωράφια μαύρων θα 'στελνα να τους μαζεύει ρύζι
Και με κίτρινο αστέρι στη Γερμανία να ζει
Να 'ρθει μετά να μου μιλήσει για Ναζί
Στην κοπέλα μου που ισχυρίζεται πως μ' αγαπάει
Θα 'δίνα για λίγο την καρδιά μου να δει πως χτυπάει
Και όταν έβλεπε πως όταν σε πληγώνουνε πονάει
Θα τις ζήταγα να σταματήσει να μου τη γαμαει
Κι έπειτα από όλα αυτά για να μου φύγει η τσατίλα
Θα ανέσταινα έστω και για μια μέρα τον J Dilla
Και θα του 'λεγα να φτιάξει κι άλλα ντόνατς να γουστάρουμε
Κι απ' την ντροπή μας οι mcs να μην ξαναραπάρουμε
Μετά θα έβρισκα λεφτά κάνα τόνο
Και θα `δινα στον Zoltan να κάνει το Fest όλο τον χρόνο
Κι έπειτα για να βγάζουμε τα γούστα μας αβέρτα
Θα `κανα με τον Κριτή να `χαμε γεννηθεί αδέρφια
Θα του `φτιαχνα το πιο γαμάτο studio να `ναι μάγκας
Το αξίζει ο καλύτερος beatmaker της Ελλάδας
Να κάναμε την γκαύλα μας να βγάζαμε και χρήμα
Όχι όπως τώρα που την παλεύουμε τσίμα τσίμα
Θα έκανα αυτό που έχω πάντοτε στο νου μου
Και θα πήγαινα στον ουρανό να δω τον παππού μου
Για μια τελευταία φορά να τον σφίξω στην αγκαλιά μου
Να του πω πόσο μου λείπει και πως είναι στην καρδιά μου
Θα έλεγα στον κάθε πιτσιρίκο να την ψάξει
Και θα έδινα σ΄ όλο τον κόσμο ρεπό για να αράξει
Και σε κάθε γκραφιτά το σινικό τοίχος να βάψει
Και στον Καζαντζάκη ένα ακόμα βιβλίο να γράψει
Θα ήταν τόσα πολλά που δε θα προλάβαινα
Και θα ξημέρωνα που δε θα τα κατάφερνα
Μα δε γαμιέται αφού δεν πρόκειται να γίνει
Μένω άνθρωπος και παίρνω στις πλάτες μου την ευθύνη...