Τα Λέμε στην Κόλαση (Ta Leme stin Kolasi)

{Part 1 }

[Intro: Gerard Way]
Mama, we all go to Hell
Mama, we all go to Hell
I'm writing this letter and wishing you well
Mama, we all go to Hell

[Pre-Chorus: Solmeister]
Μάνα, φέτος έμαθα πως είμαι διάσημος
Όταν είδα πως ο κόσμος είναι άσχημος
Μάνα, φέτος όλοι οι άσχετοι με θάψανε
Μα οι δικοί μου πάνω στον τάφο μου γράψανε

[Chorus: Solmeister]
Τα λέμε στην κόλαση
Το τέλος απόλαυση είναι
Δεν άρθρωσα πρόταση
Μα ήρθα να τους πάρω μαζί, ναι
Τα λέμε στην κόλαση
Το τέλος απόλαυση είναι
Δεν άρθρωσα πρόταση
Μα ήρθα να τους πάρω μαζί, ναι

[Verse 1: Solmeister]
Τα κουτσομπολιά ο έρως της πουτάνας
Λένε τόσα και τόσα και τόσα
Έκλεισα το κινητό και σκότωσα το δράμα
Γι' αυτό δε μάλλιασα καθόλου τη γλώσσα μου
Να πω "ντροπή σας, ξεφτίλες, δε σας πειράζουν οι dealers;
Δε σας πειράζουν οι killers, δε σας πειράζουνε;
Όσοι ραπάρουν για κόκα, όσοι ραπάρουν για όπλα
Όσοι τραβάνε σουγιάδες κι αλληλοσφάζονται;
Τα βάλαν όλοι μαζί μου γιατί τους χάλαγε τόσο το πόσος κόσμος βοηθήθηκε απ' τη μουσική μου
Και πέσαν πάνω μου να με λιθοβολήσουν μα άμα κατέβω στη κόλαση θα τους πάρω μαζί μου
Για αυτό θα πω ξανά, «Ντροπή σας, ξεφτίλες», όσοι βγάζετε κι όσοι αναπαράγετε φήμες
Όσοι μιλάτε λες και είσαστε άγιοι να προσέχετε γιατί του παραδείσου έχουν κλειδώσει τις πύλες
Κι είσαστε αμαρτωλοί, κι όχι και τόσο πολύ για να κερδίσετε εδώ στο γήπεδό μου
Το θέλαν τόσο πολύ να βγάλω τόση χολή μα δεν τους κάνει τη χάρη το επίπεδό μου

[Pre-Chorus: Solmeister]
Μάνα, φέτος έμαθα πως είμαι διάσημος
Όταν είδα πως ο κόσμος είναι άσχημος
Μάνα, φέτος όλοι οι άσχετοι με θάψανε
Μα οι δικοί μου πάνω στον τάφο μου γράψανε

[Chorus: Solmeister]
Τα λέμε στην κόλαση
Το τέλος απόλαυση είναι
Δεν άρθρωσα πρόταση
Μα ήρθα να τους πάρω μαζί, ναι
Τα λέμε στην κόλαση
Το τέλος απόλαυση είναι
Δεν άρθρωσα πρόταση
Μα ήρθα να τους πάρω μαζί, ναι

[Verse 2: Solmeister]
Κάποιοι γράψαμε τραγούδια που 'χουνε σώσει ζωές
Κι οι ψυχές αυτές μείνανε 'δω ακόμα
Πολέμησαν στο πλάι μου και τούτον τον αγώνα
Για να τη βγάλουμε μαζί και τον χειμώνα
Κι όσο κι αν γράφω, θα γράφω για τις φωνές που η οχλαγωγία τους προσπάθησε να καταπνίξει
Ο κόσμος γι' άλλη μια φορά με τη κακία του βρήκε πάλι τρόπο μάλλον να με καταπλήξει
Κι είναι ειρωνεία το πως επιλέγουν να δείξουν όλοι με το δάχτυλο
Εκείνον που ράπαρε για το πώς είναι να σε δείχνουνε με το δάχτυλο
Κι είναι ειρωνεία να εύχονται αυτοκτονία σε κάποιον που ήταν κοντά
Μα χίλες φορές να μ' ακούνε ελάχιστοι, απ' το να μ' ακούνε μουνόπανα
Γιατί πρόκειται γι' αυτό
Και δεν το συγχωρώ σε κανένα, μέσα από την ψυχή μου σας λοιδορώ
Και πάρτε το σαν δώρο
Όσοι χορέψατε τον χορό κι ονειρευτήκατε να κάνετε κακό
Σ' εκείνον τον μοναχικό τύπο που έστω και για λίγο προσπάθησε να κάνει το καλό
Δε σας αξίζω, άρα δεν με νοιάζετε, δεν είμαι για 'σας τόσα χρόνια εδώ

[Pre-Chorus: Solmeister]
Μάνα, φέτος έμαθα πως είμαι διάσημος
Όταν είδα πως ο κόσμος είναι άσχημος
Μάνα, φέτος όλοι οι άσχετοι με θάψανε
Μα οι δικοί μου πάνω στον τάφο μου γράψανε

[Chorus: Solmeister]
Τα λέμε στην κόλαση
Το τέλος απόλαυση είναι
Δεν άρθρωσα πρόταση
Μα ήρθα να τους πάρω μαζί, ναι
Τα λέμε στην κόλαση
Το τέλος απόλαυση είναι
Δεν άρθρωσα πρόταση
Μα ήρθα να τους πάρω μαζί, ναι

{Part 2}
[Beat switch]

[Intro: Παύλος Παυλίδης]
Ο βασιλιάς της σκόνης

[Chorus: Solmeister]
«Πρίγκιπα», μου 'πανε, «πρίγκιπα, χτύπα τους αλύπητα», μου 'πανε «πρίγκιπα
Το θέλουμε άρρωστα, πες τα δυσάρεστα»
Πάρτε το απόφαση, είσαστε ήδη νεκροί
Τα λέμε στην κόλαση

[Verse 1: Solmeister]
Δεν μπορούν να μ' αποφύγουνε καν
Με μισούνε, λένε, γιατί όπως το φτύνω πονάν
Δεν μπορούν να μ' αποφύγουνε καν
Είναι φανατική φαν η κοπέλα που αγαπάν
Είμαι το πτώμα στον χορό και με το ραπ ευτυχώς έκοψα τον ομφάλιο λώρο
Είμαι το ζόμπι στην πόλη μα δε δαγκώνω γιατί μεταξύ τους δαγκώνονται όλοι
Έχω μυαλό ξυράφι και στο τετράδιο καρπό
Γιατί φυτεύω μέσα σκέψεις, δε νομίζω πως κατάλαβες καλά τι εννοώ
Ένα-δύο, ένα-δύο, το σκοτώνω και το σηκώνω απ' το νεκροταφείο
Μαυροφορεμένος σαν ninja, έχω πεθάνει, μα οι φανς με φέρνουν πίσω με Ouija
Ο βασιλιάς της σκόνης, πόσο γλυκά με σκοτώνεις
Πόσο με θέλεις που αρνείσαι να μ' αφήσεις νεκρό, καυλώνω όταν το μετανιώνεις
Ο βασιλιάς της σκόνης, γυμνός για την αυτοκαταστροφή
Γυμνός από την πρώτη στροφή, δεν απορώ αν ονομάσατε κι αυτό καταστροφή

[Bridge: Παύλος Παυλίδης]
Ο βασιλιάς της σκόνης

[Chorus: Solmeister]
«Πρίγκιπα», μου 'πανε, «πρίγκιπα, χτύπα τους αλύπητα», μου 'πανε «πρίγκιπα
Το θέλουμε άρρωστα, πες τα δυσάρεστα»
Πάρτε το απόφαση, είσαστε ήδη νεκροί
Τα λέμε στην κόλαση

[Verse 2: Solmeister]
Να αυτοκτονήσω κολώνω; Ε;
Θες να με δεις να ματώνω; Ε;
Για 'μένα θα πέθαινες, έλεγες, ε;
Τώρα λες δεν έχεις χρόνο; Ε;
Ποιος θα 'ρθει μαζί μου στην κόλαση; Ε;
Ποιος έχει τριπάρει απ' την πόρωση; Ε;
Ποιος σου 'πε να χώσεις εσύ; Ε;
Το αίμα στα χείλη απόλαυση, ε
Έχω έρθει για καταστροφή, ε
Έχω πραγματικά βαρεθεί, ε
Έχω κάνει τις τύψεις μου δύναμη
Τι θα μου κάνεις εσύ; Ε;
Οι ράπερς δε με γουστάρουνε, ε;
Τον πούτσο στο στόμα θα πάρουνε, ε!
Έχουνε θανάτου ευχή
Αλήθεια σ' το λέω, θα πεθάνουνε
Όπως και όλοι μας, μόνοι
Σ' ένα λερωμένο σεντόνι
Σαν ένα σχοινί που τεντώνει
Ο βασιλιάς της σκόνης
Πιες τη γραμμή, ζήσε το όνειρο
Αύριο θα 'μαστε νεκροί
Κι ο εφιάλτης τελειώνει
Ο βασιλιάς της σκόνης

[Bridge: Παύλος Παυλίδης]
Ο βασιλιάς της σκόνης

[Chorus: Solmeister]
«Πρίγκιπα», μου 'πανε, «πρίγκιπα, χτύπα τους αλύπητα», μου 'πανε «πρίγκιπα
Το θέλουμε άρρωστα, πες τα δυσάρεστα»
Πάρτε το απόφαση, είσαστε ήδη νεκροί
Τα λέμε στην κόλαση