Παλιά μου Zάλη (Palia mou Zali)

[Verse 1]
«Βούλωσέ το, γαμώ το, βούλωσέ το», λέω ενώ στο κεφάλι μου ζεις
Είσαι εκεί από τα παιδικά μου χρόνια κι απόφαση δεν πήρες να βγεις
«Απ' τον έκτο, πήδα από τον έκτο» είπες και τότε σε φοβήθηκα τόσο
Γιατί δε φοβήθηκα αυτό που πρότεινες, μα φοβήθηκα πως θέλω να ενδώσω
Δεν είσαι φωνή ακριβώς, είσαι κάτι σαν σκέψη σε κάτι που πάγωσα
Γιατί μου ψιθυρίζεις μαλακίες, όποτε τις ράγες πλησιάζω πιο άμεσα
«Στο τραίνο, όταν έρθει, βάλ' το χέρι σου μπροστά, εφόσον ήδη σταματά, δε θα σ' το σπάσει»
Δεν ξέρω αν κι εσύ ακούς εκείνη τη φωνή και πού και πού την ικετεύεις να σκάσει
Τη φωνή που σε καλεί με παρακάλι να ακουμπήσεις την τοστιέρα όταν καίει
Τη φωνή που όταν φίλος σου σου λέει μυστικά αναρωτιέται αν σε πρόδιδε τι θα 'κανες μ' αυτά
Τη φωνή που επιμένει πως ο καλός, καλό δε βλέπει και πως τα «πρέπει» είναι φτιαγμένα μόνο για τους άλλους κι όχι για 'μας
Τη φωνή που σου 'πε «Πάρε στα χέρια σου το μαχαίρι« και τα σημάδια τώρα δεν αντέχεις πια να τα κοιτάς

[Pre-Chorus]
Δε σταματά ποτέ
Η φωνή της εκείνη που κρίνει και λέει πως θα γίνει απόψε κακό

[Chorus]
Παλιά μου ζάλη
Ίδιο παιχνίδι και πάλι, σφαίρα, κάννη, σκανδάλη, μου-
Μου γαμάς το κεφάλι
Ποιος τολμά να το κάνει;
Ποιος θα παίξει μαζί μου;
Ποιος απόψε ψήνεται να πεθάνει;

[Verse 2]
«Όχι εγώ, όχι εγώ», κάθε μέρα τής λέω «όχι εγώ»
«Όχι εδώ, όχι εδώ», δε θα ξεσπάσουμε, όχι εδώ
«Όχι αυτό, όχι αυτό, μην το αγγίξεις, σε παρακαλώ»
Απόψε το βράδυ (απόψε το βράδυ) κάποιος κρατήθηκε, όχι εγώ
Ήπια ό,τι πίνεται και το μυαλό μου έπαψε να αμύνεται, ανοίγεται και χύνεται στο πάτωμα
Μα το μαγκωμένο μου στόμα στα χείλη δάγκωσα, το μάσησα και έπειτα το μάτωσα
Άργησα να ενδώσω, μα απόψε θα σου δώσω αυτό που μου ζητούσες τόσο, φωνή μέσα στο κεφάλι μου, μάγισσα
Θέλεις κακό; Θα κάνω κακό, τις αναστολές μου πίσω άφησα, yeah
Κοιτάω τ' αμάξια και σκέφτομαι πόσο θα πόναγε να με πατήσουν
Κοιτάω τους φίλους μου και σκέφτομαι στην κηδεία μου αν θα δακρύσουν
Κοιτάω τους ξένους και σκέφτομαι αν τους την έπεφτα πώς θα αντιδρούσαν
Πόσοι θα μ' έδερναν, πόσοι θα έτρεχαν, πόσοι τριγύρω θα μας προσπερνούσαν;

[Pre-Chorus]
Δε σταματά ποτέ
Η φωνή της εκείνη που κρίνει και λέει πως θα γίνει απόψε κακό

[Chorus]
Παλιά μου ζάλη
Ίδιο παιχνίδι και πάλι, σφαίρα, κάννη, σκανδάλη μου
Μου γαμάς το κεφάλι
Ποιος τολμά να το κάνει;
Ποιος θα παίξει μαζί μου;
Ποιος απόψε ψήνεται να πεθάνει;

[Bridge]
Τόσο εκείνοι φοβούνται μες στο μυαλό τους κοιμούνται
Και περιμένουν την ώρα τους τέρατα όπως εγώ

[Verse 3]
Η εποχή που ζεις δεν προωθεί τον διάλογο
Το βάρος που 'χει πέσει πάνω σου είναι δυσανάλογο
Άκου με κι έλα βρες με στο μυαλό σου, είναι καλά εδώ
Έλα να σου μάθω να χορεύεις με τον διάβολο
Είσαι πιο έξυπνος απ' όλους, γι' αυτό δυστυχείς συχνά
Γνωρίζεις τα τινά, γι' αυτό και περιμένεις τα δεινά
Οι άνθρωποι λιθοβολούν αυτό που δεν καταλαβαίνουν
Και δε σε καταλαβαίνουν και πολλοί γενικά
Δεν ξέρω αν θέλω να σε πείσω να πεθάνεις ή να κάνεις το κακό για το οποίο σε προορίζω
Απλώς ξέρω καλά πώς είναι να σε έχουνε στήσει στη γωνιά, κι αν δεν τους φας πρώτος εσύ, θα σε φάνε εκείνοι νομίζω

[Pre-Chorus]
Δε σταματά ποτέ
Η φωνή της εκείνη που κρίνει και λέει πως θα γίνει απόψε κακό

[Chorus]
Παλιά μου ζάλη
Ίδιο παιχνίδι και πάλι, σφαίρα, κάννη, σκανδάλη μου
Μου γαμάς το κεφάλι
Ποιος τολμά να το κάνει;
Ποιος θα παίξει μαζί μου;
Ποιος απόψε ψήνεται να πεθάνει;

[Outro]
Να πεθάνει
Να πεθάνει