Σημάδι (Simadi)

Εδώ που ζω μεγαλώνω σωστά τα αλάνια μου
Για αυτό ο μικρός πήρε το δέσιμο στην πλάτη του

Αληθινές ιστορίες να δακρύζουνε τα μάτια σου η φτώχεια και η εγκατάλειψη γεννάν τον εφιάλτη σου
Αληθινές ιστορίες να δακρύζουνε τα μάτια σου η φτώχεια και η εγκατάλειψη γεννάν τον εφιάλτη σου

Φονικές μηχανές τέρατα στις πόλεις
Κάθε στενό δέκα κάμερες καταραμένες κάμαρες
Καμάρες στα πόδια από ορθοστασία
Σε περίμενα είκοσι λεπτά και ήρθα Εξάθλια
Τα λέμε εδώ εκεί πλάκωσε ασφάλεια
Με ένα golfακι δραπετεύουν στα παράλια
Φθηνή μπύρα βρόμικα ηχεία καπνοί και νοσταλγία
Γιατί στο κέντρο δεν επιτρέπονται δάκρυα
Σαν αίμα το μυρίζονται της πόλης τα θηρία
Ο Νταλί και υγρασία αγαπημένη μου ζωγράφου
Σταγόνα στο παράθυρο σου μοιάζει ξες
Έτσι γεμάτη ζωή κυλάει πάνω στο γυαλί
Και σαν νεκρό πίσω από το τζάμι με κοιτάζει δες
Ρίξε όσο αλάτι θες εδώ, δεν έχω πληγές εγώ
Μόνο ουλές άρα δεν θα πιάσει
Ρίξε όσο αλάτι θες, δεν πειράζει
Οι πληγές έχουν γραφτεί τώρα ραπάρω το σημάδι
Στο χαρτί μου η χειρότερη κατάρα Χάρη χάρε
Γιατί απέχετε ένα γράμμα θα έρθει ο Χάρης να με πάρει
Και ήρθε ο Χάρης να σε πάρει τελικά μετάλλαξη Όμικρον
Ο χάρος τρία χρόνια μετά μας πήρε ενώπιον θεού και σατανά
Γίναμε θέα μικροσκόπιων
Μετά από όλα αυτά δεμένοι και υπό εξέταση
Από το κιάλι βλέπουμε μονάχα την ίριδα ενός σαδομαζοχιστή
Με πλήρη διαστολή από την έξαψη
Άρρωστοι και απένταροι θα σκάσουμε
Όμως οπλισμένοι και πανέτοιμοι
Οπλισμένος με καταπίεση και αγανάκτηση brat
Και το σίδερο του πατέρα μου από το staligrand
Ξέρεις εσύ και αυτό είσαι τα μόνα που δεν έχω αφήσει να σκουριάσουν τα άλλα δεν με νοιάζει καν

Είναι η τέχνη του θανάτου
Για αυτό ο μικρός πήρε το δέσιμο στην πλάτη του..
Άκου