Sanmayın Ki

[Şiir]
Ey torunlar
Bize sordunuz mu?
Biz kimleriz?
Alevi, Sünni, Kürt, Türk
Kardeşçe yatan erleriz

Sanmayın ki yeryüzünde kalanlarımız düşman olacak
Sanmayın ki bu vatan için ölen bizler ayrı ayrı toprak olacak

Bizler bu topraklar için şimdi bur'dayız
Sanmayın ki birer faniyiz. Acıdayız, kordayız
Sizler böyle davrandıkça bizler bur'da zordayız
Kavga devam ederse birgün yine or'dayız

Birgün sizde gelip buradan bir görseniz
Ülkeyi dört bir koldan sevgiyle örseniz
Bizler işte o zaman huzur ile uyuruz
Bunları her kesimle paylaşır dururuz

Şarapneller patlarken gözlerimin önünde
Ayrım yoktur ülkemin yarınında, dününde
Vatan için seve seve canımızı verdik de
Kahrolan yine biziz halinizi gördükçe
Sanmayın ki rahat uyuyoruz bu kavgalar sürdükçe

İstemem mezarda ne bir anıt, ne bir taş
Sizler birlikte olun vatan için hem kardaş
Neden böyle ağlarız bilir misiniz mezarda?
Sizleri böyle gördükçe yaralarımız azarda
Yine destanlar yazarız yattığımız mezarda

Alevi, Sünni nedir? Nereden çıktı bu kavga?
Sevmesini bilseniz inanın biter bu dava
Vatanıma zarardır puslu ürkek bu hava
Bizler yine birliğiz barışta hem savaşta
Kopartmak istiyorlar sizleri bu yarışta

Kürt, Türk, Alevi, Sünni, bu tabyada bu mezarda seçilmez
Birlik olup haykırdık, bütün Dünya duysun
Cesetlerimiz geçilir de Çanakkale geçilmez!

Bizler birlikte öldük, sizler neden kavgada?
O gün birlik tohumlar ektik, bugün neden dikilmez?
Sizler birlik oldukça Çanakkale'ler değil
Edirne'den Ardahan'a ülkemin bir karış toprağı geçilmez!