Sange Setare

من خودمم نه خاطره
منظره ام نه پنجره
من یه هوای تازه ام
نه انعکاس حنجره

میخوام سکوت کوچه رو
ترانه بارون بکنم
دلا رو به ضیافت ترانه مهمون بکنم
میخوام بگم که این صدا
هر چی که هست مال منه
شیشه رخوت شبو سنگ ستاره میشکنه

خونه من همین وراست
پیش شما پیاده ها
هر جا که چشم عاشقی مونده به خط جاده ها

همنفس این وطنم همدل دلبستگیاش
همدم دلواپسی و همقدم خستگیاش

بغض ترانه سنگیه من ولی جنس شیشه ام
دل رو به غربت نزدم تیشه نخورده ریشه ام