Σαν Αστραπή (San Astrapi)

Σαν αστραπή από μακριά
Ότι δεν μπόρεσε να υπάρξει
Σκίζει τη νύχτα βιαστικά
Άηχα, κι ύστερα σβήνει

Κι ούτε στη μνήμη φίλημα
Ούτε ελεημοσύνη
Ούτε απ' τα δίχτυα του ψαρά
Να πολεμάει να φύγει
Να πολεμάει να φύγει

Η προσμονή στο άπειρο
Είναι μια ζόρικη μητέρα
Θηλάζει το αγέννητο
Κι ύστερα το καταπίνει

Κι ούτε στη μνήμη φίλημα
Ούτε ελεημοσύνη
Ούτε απ' τα δίχτυα του ψαρά
Να πολεμάει να φύγει
Να πολεμάει να φύγει