Ο Μεθυστής (O Methistis)

Ο μεθυστής εξύπνησεν, τρίβει τους οφθαλμούς του
Κίτρινον είδε ουρανόν, γεμάτον πεταλούδας

Με το πηγούνι τις μετρά, φυσά και ανασχημάται
Ως είδε και τον ήλιον φιλοσοφεί και λέει:

Χριστέ μου, να εγένετο ο ουρανός καράβιν και αι νεφέλαι άρμενον
Τιμόνιν το φεγγάριν, καραβοκύρης άνεμοι και ναύτες οι αστέρες