Reverse

[Hook]
Piszemy historie pisane przez życie i śmierć, ej
Modlimy się co dzień by było najlepiej
By było przynajmniej jak jest, ej, hej
I strzepuję brudy
I strzepuję brudy ze zdjęć
A w kieszeni kurtki
W kieszeni kurtki mam jazz

I idę przez osiedle to
Gdzie szaro-smutni ludzie tworzą sobie tylko tło
Na klatce widzę tylko procent
I "polej ktoś" ktoś przebija, kiedy mówię: „hej, co za gość”
Gdy patrzyłem na te oczy
Co nigdy nie dadzą mi wyjść
To nie wiem, czy błądzę
I rzucam pochopnie
Ile mam tutaj tych wyjść
Trzaskałem drzwiami, gdy każdy tu prosił, bym zamykał się
A teraz otwieram te drzwi, gdzie mogłem jedynie ogarnąć ten lęk

[Hook]
Piszemy historie pisane przez życie i śmierć, ej
Modlimy się co dzień by było najlepiej
By było przynajmniej jak jest, ej, hej
I strzepuję brudy
I strzepuję brudy ze zdjęć
A w kieszeni kurtki
W kieszeni kurtki mam jazz

I idę przez osiedle to
Gdzie kolorowym ludziom byłem tylko tłem
Nie widzę butelek, już nie
Gdy mówię, że każdy ma obrany cel, ej
Nie patrzę na oczy, co mówiły mi
Że prawda ucieka przez łzy
Bo tak pobłądziłem, że nie mam już wyjść
I nie wiem czy mogę uciekać od nich
Trzaskałem drzwiami, gdy każdy tu prosił o zrzucenie szat
A teraz otwieram te drzwi, gdzie mogłem jedynie ogarnąć ten strach

[Hook x2]
Piszemy historie pisane przez życie i śmierć, ej
Modlimy się co dzień by było najlepiej
By było przynajmniej jak jest, ej, hej
I strzepuję brudy
I strzepuję brudy ze zdjęć
A w kieszeni kurtki
W kieszeni kurtki mam jazz