Pół

Jestem w pół do porażki i w pół do szczęścia

[Zwrotka 1]
Ej, mam pół pomysłu na życie co więcej mogę zrobić
Pół zamiaru by nie utknąć znów w połowie drogi
Zamiast zniknąć wolę podnieść się po ciosach licznych
I zrobić wszystko żeby sukces nie był połowiczny
Widziałem jak w sekundę można świat zrujnować
Kiedy nie tym którym powinieneś przerywasz w pół słowa
Ciągle mi brakuje czegoś by być wielkim tu
Choć skumałem, że to kiepski plan wierzyć w butelki spód
Pół żartem, pół serio, to jasne, że idę w ciemno
Co mam przede mną? Nie wiem, szykuję się na wpierdol
Szczerze, lecz przynajmniej jestem pewien
Że w sercu świadomości nie panuje bezkrólewie
Lecz łez tu niebezpiecznie sporo było dawniej
I to nam wigor kradnie, bo jak zwykle padło na mnie
Pytali co mogę poradzić im, no ładnie
Kiedy ja przez swoje życie sam tu szedłem nieporadnie

[Refren]
Jestem w pół do porażki i w pół do szczęścia
Czasem wolę się martwić, czasem chcę przestać
Wokół wszyscy są martwi, ja nie mam miejsca tu
Dla takich jak my jest tylko presja tu
Dla takich jak my jest tylko presja wokół
Wokół wszyscy są martwi, ja nie mam miejsca
Czasem wolę się martwić, czasem chcę przestać
Jestem w pół do porażki i w pół do szczęścia

[Zwrotka 2]
Płyty na półkach w miastach, których nie znam nawet
I wizja lepszego jutra co ciągle polepsza sprawę
Ale spieprza stale myśl, że jest tam dalej ten świat
Gdzie jest wspaniale i wciąż się chcesz tam znaleźć
Wciąż chcesz przestać, ale ma multum stresu
Ponoć umieć sobie z nim poradzić to już pół sukcesu
Pamiętam o tych chwilach, gdy szukałem wyjścia w panice
Victoria miała być jak manifest
Ale z liścia da życie, kiedy pomyślisz, że koniec walki
Pycha to niezła sztuka, ma lepsze koleżanki
Poznałem wszystkie: zazdrość, niemoc, klęskę i bezsilność
Ilekroć zaczynałem z jedną przychodziła z inną
Dziś myślę, że wiem wszystko, jutro znów jestem uczniem
I przez to wiecznie mam wrażenie, że tu żyję w półśnie
Mam jedną rzecz, której los wciąż nam nie wyśmiał
W niej się spełniam, a ty słyszysz - nigdy nie gram na pół gwizdka

[Refren]
Jestem w pół do porażki i w pół do szczęścia
Czasem wolę się martwić, czasem chcę przestać
Wokół wszyscy są martwi, ja nie mam miejsca tu
Dla takich jak my jest tylko presja tu
Dla takich jak my jest tylko presja wokół
Wokół wszyscy są martwi, ja nie mam miejsca
Czasem wolę się martwić, czasem chcę przestać
Jestem w pół do porażki i w pół do szczęścia
Jestem w pół do porażki i w pół do szczęścia
Czasem wolę się martwić, czasem chcę przestać
Wokół wszyscy są martwi, ja nie mam miejsca tu
Dla takich jak my jest tylko presja tu
Dla takich jak my jest tylko presja wokół
Wokół wszyscy są martwi, ja nie mam miejsca
Czasem wolę się martwić, czasem chcę przestać
Jestem w pół do porażki i w pół do szczęścia