Perpetuumobile

[Intro: Wigor]
To mobile perpetuum, układanka
Wszystko do kompletu...

[Zwrotka 1: Wigor]
Nierealne z czasem stało się normalne
To co kiedyś niewyobrażalne
Dzisiaj? Już osiągalne w zasięgu ręki
Na porządku dziennym z każdym dniem umysł coraz bardziej tęgi
Informacje, których napływ ma swój wpływ
Podobnie, jak kalkulacje, potrzebny jest zryw
By odwrócić sytuacje, zwłaszcza tą niefortunną
Jeszcze nie jest za późno, by żyć w zgodzie z naturą – matką nas wszystkich
Więc nie gryz ręki, która cię karmi
Jakoś nie żal mi darmozjadów, którzy tak postąpili
Z życia zakpili, do tej pory nie skleili
Że gdzieś po drodze sens zgubili
Odnaleźć nie potrafili, bo się, zatracili, zwątpili
A perpetuum działa perfеkt i się nie myli, jest jedynе
Niepowtarzalne, ponadczasowe arcydzieło geniuszu
A skąd się wzięło, bo na pewno nie znikąd, jak dotąd
To nie zliczone ilości wzajemnych zależności
Tworzących wzór doskonałości
Żyjemy pośród prawidłowości
Wszystko jest wszystkim w naszym rozumieniu
Odrębna definicja w tego słowa znaczeniu
I nie śmiem nawet podważać jego autorytetu
To przemyślenia ówczesnych poetów
Oglądam je na co dzień, gdy wyglądam – nie tylko znad parapetu
I wiem, że to mobile perpetuum

[Refren: Wigor]
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
Weź zrozum czym jest perpetuum mobile
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
W końcu zrozum czym jest perpetuum mobile
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
Weź zrozum czym jest perpetuum mobile
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
W końcu zrozum czym jest perpetuum mobile

[Zwrotka 2: Łyskacz]
Czy możliwa jest maszyna, która raz na zawsze
Wprawiona w ruch się nie zatrzyma – bez paliwa, naturalnie
Dzień po dniu, bezustannie, dopóki nie padnie
Będzie działać samoistnie, człowiek jednak bezskutecznie wykorzystał możliwości wszystkie
W próbie stworzenia takiego urządzenia, ale nie jest nam dane stworzyć perpetuum mobile
Bo to boski przywilej
I to jemu jedynie prawa natury są podporządkowane
Poukładane w logiczny ciąg
Im wnikliwiej sięga ludzki wzrok
Ja przyglądam się temu wszystkiemu z bliska
Widzę i odczuwam zachodzące zjawiska
I jak każdy jestem uczestnikiem tego widowiska
Ciekawe, ile jeszcze świat poniesie strat, zanim ludzkość zyska
Każdy czerpie i korzysta, dopóki pełna miska
Ale jednak ta przecież nie jest bez dna
Każdy dobrobyt w końcu kres swój ma
Chyba że każdy sam o niego dba
A to potem procentuje i trwa
Dopóki ktoś nie zepsuje tego dzieła boskiego, jakim jest ziemia
Perpetuum istnienia

[Refren: Wigor]
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
Weź zrozum czym jest perpetuum mobile
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
W końcu zrozum czym jest perpetuum mobile
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
Weź zrozum czym jest perpetuum mobile
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
W końcu zrozum czym jest perpetuum mobile

[Zwrotka 3: Wigor]
Nie wszystko da się pojąć, rozumem objąć
Chcesz się podjąć odnalezienia odpowiedzi na pytanie
Które w miliardach głów siedzi
Nie wiem, jakbyś miał poukładane
To jak wyprawa w największe nieznane
Gdzie nie trudno zbłądzić, nie ma co się zagłębiać
Głowy sobie na tym łamać – trzeba się z tym pogodzić
Uwierzyć, że to wszystko nie dzieje się bez przyczyny
Tak wiele zależy od nas samych
Jaką drogę dalej wytyczymy
Pożyjemy – zobaczymy
A co do perpetuum, to bez wyjątku w nim uczestniczymy
Tkwimy, tworzymy historię, wymyślamy teorie, widzimy, że potrafimy
A zarazem trwonimy to, o co sami tak zabiegaliśmy
Jesteśmy i obyśmy tu pozostali – coraz bliżej prawdy
A zarazem ona – gdzieś tam w oddali
A może bliżej, niż myślimy? Zobaczymy...

[Refren: Wigor]
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
Weź zrozum czym jest perpetuum mobile
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
W końcu zrozum czym jest perpetuum mobile
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
Weź zrozum czym jest perpetuum mobile
Czas oderwać się od przyziemnych spraw choć na chwilę
W końcu zrozum czym jest perpetuum mobile