Πένθιμο (Penthimo)

[Verse 1]
Άδειασε η γειτονιά ο Φώτης έφυγε
Μόνο τη μηχανή του ήθελε πάντα
Να παίρνει κράνος του 'χα πει δεν είναι πλάκα
Παντρεύτηκε την άσφαλτο πατώντας τα τριάντα
Στα 14 ο Άγγελος κρεμάστηκε
Το λόγο δε το μάθαμε για χρόνια απορούσα
Απορούσα τη μητέρα του ποιος να τη καταραστηκε
Μα να της τον εφέρω δε μπορούσα
Τον ινδιάνο έμαθα οι μπάτσοι τον εφάγανε
Η πρέζα του 'χε κάψει το μυαλό όσο δε πάει
Αυτός με έμαθε στο δρόμο επιβίωση γιατί
Ο δρόμος πλέον τη ψυχή μου είχε φάει
Του Νικόλα μας οι μοίρες του τη φέρανε
Καιρό παλεύανε όμως τα καταφέρανε
Αυτός με έκανε mc κυλάει ακόμα μες το αίμα μου
Γι' αυτό και έγραψα Time Zero επάνω στο δέρμα μου

[Chorus]
Μα μεγαλώνω και όλο φεύγουνε τα αδέρφια μου
Τους είπα αντίο πριν βουλιάξουνε στο χώμα
Θα τραγουδάω γιατί πάντα με προσέχουνε
Τι και αν δεν έχουν σώμα, είναι η μνήμη τους αιώνια

Και τραγουδάω εκεί πάνω να μ' ακούσουνε
Πιστεύω πως στις συναυλίες σκάνε ακόμα
Τους σκότωσε όλους αυτό που αγαπούσανε
Γι' αυτό και όλοι φύγανε με χαμόγελο στο στόμα

[Verse 2]
Τον Χάρη χάσαμε στα τραίνα τα ζωγράφιζε
Επάνω σε ηλεκτροφόρες ράγες βάδιζε
Θυμάμαι στο σταθμό μια νύχτα να' τον περιμένω
Μα ο Barns την είχε κάνει με το τελευταίο τραίνο
Και σίγουρα κάπου θα βαφεί με τον Mokar
Το βάψιμο για τα αδέρφια μου ήτανε ντόπα
Μυρίζει γκάζι, η γειτονιά παίρνει φωτιά για όλους αυτούς
Λυγάει η ψυχή σε κάθε νότα
Τον Παύλο οι φασίστες τον δολοφονήσανε
Νομίζαν θα φιμώσουν τη φωνή του
Συγνώμη που φοβήθηκα και έτρεξα
Μακάρι να 'χανε όλοι λίγο απο τη δύναμη του
Κοιτάζω τα αστέρια στον ορίζοντα
Και τρεμοπαίζουν σαν να με καλούνε
Έμαθα πως τους είδαν Ψυχοσάββατο
Και πήγα να τους βρω μήπως αράξω και τα πούμε

[Chorus]
Μα μεγαλώνω και όλο φεύγουνε τα αδέρφια μου
Τους είπα αντίο πριν βουλιάξουνε στο χώμα
Θα τραγουδάω γιατί πάντα με προσέχουνε
Τι και αν δεν έχουν σώμα, είναι η μνήμη τους αιώνια

Και τραγουδάω εκεί πάνω να μ' ακούσουνε
Πιστεύω πως στις συναυλίες σκάνε ακόμα
Τους σκότωσε όλους αυτό που αγαπούσανε
Γι' αυτό και όλοι φύγανε με χαμόγελο στο στόμα