Ένα παιδί Zυγίζει τ’ άστρα

[Verse 1]
Απόψε έβαλα τη μάσκα των νεκρών
Περνάω σοκάκια κια παγώνουν οι ψυχές των αστών
Νομίζανε οτι θα γλιτώσουν το Αρμαγεδών
Κρύβονται όπως το σκοτάδι στις ψυχές ολονών
Έγινα μίσος μ' αναπνέουν
Σε γυάλα γεννήθηκαν επιπλέουν διάβασαν το παραμύθι του σέου
Κάνω κουμάντο από μμια οθόνη στη ζωή τους
Και τους στέλνω Κυριακή να κάψουνε το Bernabeum
Οι συσκευές έχουν μάτια είναι εξυπνότερες
Τα μάτια βλέπουν μπάζα όμορφες και ομορφότερες
Μενού του σεξισμού διάλεξε πως θα το 'θελες
Ανοίγεις τη ντουλάπα και αλλάζεις προσωπικότητες
Ζεις εν αγνοίας σου, κοιμάσαι εν αγνοία σου
Τα πάντα ρεφενέ κανείς δε θα 'ρθει στη κηδεία σου
Χορεύουμε κάτω από το φως των αστεριών
Η γνώση είναι χρυσός και καθορίζει την αξία σου
Άδεια μπουκάλια ψυχών που ανακυκλώνονται
Μα πες μου πόσο κανει η ψυχή σου όταν ξεβρακώνεται
Μυρίζω σα σκυλί τις ορμόνες που ελευθερώνεται
Ο φόβος τοξικός στον αέρα όταν εξαπλώνεται
Πάρε τον πούλο και μη λές και πολλά
Τα πάντα κύκλος μα στη μέση γέρνει μια ζυγαριά
Φοράω τη μάσκα των νεκρών να βλέπω πιο καθαρά
Μέσα στα μάτια των ανθρώπων να ριζώνει η βρωμιά

[Chorus]
Ένα παιδί ζυγίζει τ' άστρα και τα κάνει λεφτά
Οι αθώοι φυλακισμένοι στα μικρά τους κουτιά
Βασανισμένοι στη φουρτούνα ψάχνουνε για στεριά
Οι πνιγμένοι επιπλέουν με τα μάτια ανοιχτά

Ο πρίγκηπας μεγάλωσε ο πλανήτης μικρός
Όλοι ψάχνουν μια βαλίτσα όταν σφίξει ο κλοιός
Από τον καναπέ σου είπες γαμιέται το καθεστώς
Ημερομηνία λήξης περπατάς προς το φως

[Verse 2]
Από τον πύργο της Βαβέλ εκπέμπω σήματα
Τα μάτια των παιδιών ξεχωρίζουν πίσω από τα σύρματα
Οι γλυκανάλατοι κρύβονται στα ποιήματα
Κανένας δε ζυγιάζει όταν παλεύουμε τα κύματα
Φοράω τη μάσκα των νεκρών και με ζηλεύουνε
Θεό απο θνητό ξεχωρίζει η ζωή αν σε έκανε
Σε ένα δίλλημα πετάω και σε σκέφτομαι
Βλέπω την σάρκα σου φαντάζομαι να τρέφομαι
Ο χρόνος άλλαξε χωρίστηκε σε ωράρια
Υπνωτισμένοι από βίζιτες και από γραμμάρια
Εκείνη χαίρεται τρώει σπερματοζωάρια
Βρωμάνε τα σεντόνια και τη ξύνουνε τ' ακάρεα
Κάσωμα ξύλινο η μούχλα πιάνει τοίχο
Γαμιούνται οι διπλανοί το κτίριο με dolby ήχο
Βγάζω τη μάσκα νιώθω της καρδιάς το χτύπο
Εύχομαι το ρουφιάνο γείτονα να μη πετύχω

[Chorus]
Ένα παιδί ζυγίζει τ' άστρα και τα κάνει λεφτά
Οι αθώοι φυλακισμένοι στα μικρά τους κουτιά
Βασανισμένοι στη φουρτούνα ψάχνουνε για στεριά
Οι πνιγμένοι επιπλέουν με τα μάτια ανοιχτά

Ο πρίγκηπας μεγάλωσε ο πλανήτης μικρός
Όλοι ψάχνουν μια βαλίτσα όταν σφίξει ο κλοιός
Από τον καναπέ σου είπες γαμιέται το καθεστώς
Ημερομηνία λήξης περπατάς προς το φως