P9D

[Intro]
Bangkokers, yeah yeah, it's me, yuh, P9D uh
Ya already know, man
Rap Is Now, yes sir
Yo, yo, let's go!

[Chorus]
ถ้าคิดจะวัดมึงก็รู้ สักพักมึงก็รู้
ว่าไรม์กูโคตรจะชัดไม่อัตลักษณ์มึงก็รู้
กูติดอันดับมึงก็รู้ พิกัดมึงก็รู้
เหมือน uppercut ที่หนักที่สุดในทศวรรษมึงก็รู้
เป็นกิจวัตรมึงก็รู้ สักพักมึงก็รู้
ไรม์กูโคตรของโคตรจะชัดไม่อัตลักษณ์มึงก็รู้
กูติดอันดับมึงก็รู้ พิกัดมึงก็รู้
เหมือน uppercut ที่หนักที่สุดในทศวรรษ มึงก็รู้

[Verse]
กูจะพามึงย้อนกลับไปเมื่อปี 85
ยุคสมัยที่ฮิปฮอปยังแปลกและเด็กแม่งแสบบ้า
อยากได้ความรู้ต้องเอาหัวแลกจนแทบแสบหน้า
ไม่มีใครเอาแท็บเล็ตมาแจกและปล่อยให้เด็กแม่งแดกหญ้า เอ้า!
บีทสมัยนั้นมีแต่โต๊ะเรียนและเคาะนิ้ว
อาจารย์ฟังชวนทะเลาะแต่ผมฟังแล้วมันเพราะพริ้ว
ได้ยินเสียงไม้กระแทกกระเทาะเสนาะเป็นเราะริ้ว
แล้วเพื่อนก็เริ่มตามเพราะผมเป็นคนแรกที่เคาะบิ้ว
บางคนไม่ได้เรียน พ่อแม่อัตคัด
ทำเอาความพากเพียรของเด็กหัวเกรียนหยุดชะงัก
แต่ emcee บางคนยังอวดรวยดูไม่มัธยัสถ์
มึงคือหนึ่งในพวกที่อ่านหนังสือแค่ปีล่ะ 7 บรรทัด
ฟังกูให้ดีแล้วตีความไปให้ลูกพี่มึงด้วย
มีคดีความไปตามให้พวกลูกพี่มึงช่วย
ระวังไฟมันจะลามเดียวมันจะพาลูกพี่มึงม้วย
เอาไม้มาดัดสันดานอย่าปล่อยให้นานอย่าให้ลูกพี่มึงย้วย
เพลงก็เพราะดีนะแต่เสือกทำตัวกะเลวกะลาด
มึงป๊อปดีนะแต่ฟังแล้วจั้กจี้ในเซลล์พยาธิ
อยากได้เข็มขัดแชมป์ไว้ที่เอว มึงมาเอาไปคาด
มีสิ่งเดียวจากกูคงเป็นสกิลที่คิดว่าเอาไปยาก
เพื่อนไม่ชอบผมแล้วทำไมผมต้องชอบเพื่อน
ตกรอบอย่าเศร้าเรารู้ว่านายชอบเอื้อง
ขอโทษทีที่ผมชอบนอกเรื่อง
เพราะมันคือปฐมบทในกฎของการฟอกเลือด yeah

[Outro]
(Mayday mayday, we shot the boy, fuck the cop)
Uh yeah, P9D mafucker, it's me mafucker
เรียงหน้ามาให้กูตบกันคนละที mafucker
Uh อัลบั้มเต็มไปปล่อยตอนปลายปี mafucker
We mafucker, yeah!