Otucha ducha Stumostów

[Intro: L.U.C]
Miasto piękniało, a on blakł jak wspomnienia momentalnie
Do rosnących budynków zapadał się wprost proporcjonalnie

[Verse 1: L.U.C]
Jak licho cicho nocą snuł się po mieście, chudy jak folia
Emocjonalnie wybity jak Zaporowska, depresji Goliat (Goliat)
Fekalia zalały go jak pamiętna awaria klienta w Magnoliach
Utonął w whisky, leciał w dół jak wodospady po fiordach
Jak na weselu morda pijanego wujka, a z niej kawałeczek torta
Zaczął się modlić o sprężyny w portkach, aby od dna
Odbić się i poszybować do góry jak Michael Jordan
Horda fetonu... zbliżała się jak Lorda Vadera eskorta do lodowatego Hoth
I wtedy nagle w labiryncie Śródmieścia stało się to...

[Verse 2: L.U.C]
W blasku latarni świat był wirtualną grą
Rozmazane sylwetki jakby wykonały skłon
Poczuł mrowienie w barkach i but liznął prąd
Zaczął unosić się jakby dostał lekkości dyplom
Niebo zachodziło magiczną z waty mgłą
Ze sztukaterii kamienic, jakby kto tchnął
Ducha w piękne anioły miasta, które objęły go
I ponad kominami anten pofrunęli w głąb
Leciał tak i słyszał tylko ponad sobą ten głos

[Chorus: Natalia Grosiak x3]
W labiryncie życia sztuczek
Swego zamku poszukują ludzkie klucze
Pośród zmyłek i nauczek
Włóczędzy prawdy do przeznaczenia błądzą

[Verse 3: L.U.C]
Anioły jego miasta poniosły go jak dobre wieści
Do parku Tołpy gdzie ducha głos liśćmi zaszeleścił
I rzekł cicho, lecz stanowczo

[Verse 4: Waldemar Kasta]
Spójrz dokąd przywiodło cię twe tchórzostwo
Oszustwo stworzyło pochyłą linię prostą
Świat kłamie non-stop
Prawda często odległą jest jak Władywostok
Zaklęty pośród murów głos nie każdy dziś usłyszy
Jam w głuszy duchem miasta jest o włos od pisku ciszy
Ty jesteś wart więcej niż fart, jeśli mnie słyszysz
Nie lękaj się, wkrótce odnajdziesz sens we własnej niszy
Utkwiony w podświadomość wzrok nie każdy dziś zobaczy
Jam w duszy głosem serca jest, twym przeznaczeniem znaczy
Będziesz kim zapragniesz być jeśli mnie tylko czujesz
Nie bój się wierzyć, w tobie jest to czego potrzebujesz
Wsłuchaj się w swój własnym rytm i stwórz z tego piosenkę
Upadek nisko był byś wzleciał, w spełnienie zmień udrękę
Prawda, jest wiele prawd, w sobie jej szukaj głębiej
Nie dla kariery hien, poklasku, wstań by działać pewniej
Ja wiatrem daję ci odwagę, byś piętnował zdradę
I choć wielu w tłumie nie zrozumie, moc masz by dać radę
I dla własnej filozofii bądź, na siebie licz nie lotto
Co tylko możesz innym z siebie daj im - nowe motto

[Chorus: Natalia Grosiak x5]
W labiryncie życia sztuczek
Swego zamku poszukują ludzkie klucze
Pośród zmyłek i nauczek
Włóczędzy prawdy do przeznaczenia błądzą