Ο Μαχητής (O Maxitis)

[Chorus]
Ο μαχητής, ο μαχητής θα πέσει κάτω
Μα ό,τι και αν γίνει θα σηκωθεί
Ο μαχητής, ο μαχητής θα πέσει κάτω
Μα δε θα φοβηθεί, γιατί έτσι του 'μαθε η πουτάνα η ζωή

[Verse 1]
Ξέρω έναν άνθρωπο που παλεύει για τη ζωή του
Κάθε μέρα ένας αγώνας είναι η επιβίωση του
Όσο και να τον χτυπάν δεν ρίχνει την τιμή του
Όσο και να τον λυγίσουν δε στερεύει η αντοχή του
Έχει κάνει τον πόνο αδερφό την ελπίδα μητέρα
Κάθε πρόβλημα μια μάχη στο ring να τα βγάλει πέρα
Κάθε σταγόνα αίμα κάθε δάκρυ τον πεισμώνει κολλητός του
Το κουράγιο του πότε δεν τελειώνει κάθε χτύπημα που δέχεται
Τον κάνει πιο σκληρό ότι δεν τον σκοτώνει, τον κάνει πιο δυνατό
Κάθε δυσκολία είναι μια γροθιά στο πλευρό, κάθε φοβία είναι ακόμα
Μια λαβή στον λαιμό και είναι δύσκολο και ωμό να σου μιλήσω για αυτό
Κοιτάει στα μάτια τον αντίπαλο του, δίνει σεβασμό και αν κάνει έγκλημα
Δε φοβάται να το πληρώσει, χαμένη μάχη, η μάχη που φοβήθηκε να δώσει

[Chorus]
Ο μαχητής, ο μαχητής θα πέσει κάτω
Μα ό,τι και αν γίνει θα σηκωθεί
Ο μαχητής, ο μαχητής θα πέσει κάτω
Μα δε θα φοβηθεί, γιατί έτσι του 'μαθε η πουτάνα η ζωή

[Verse 2]
Προπονείται καθημερινά, προπονείται σκληρά προκειμένου
Να γίνει πιο κάλος θα στερηθεί πολλά και η οσμή του ιδρώτα τον εξιτάρει
Βλέπεις, ό,τι θέλει μάχεται σκληρά για να το πάρει
Είναι γεμάτος μελανιές, σωματικές και ψυχικές
Κουβαλάει πληγές από αυτές που δύσκολα επουλώνονται
Το σώμα τσακισμένο μα βαστάει
Μια καθαρή μάχη, μια καθαρή ψυχή, όλα εδώ πληρώνονται
Κάθε κίνησή του είναι προσεγμένη
Δεν του αρέσει να βλέπει τη μάπα του ματωμένη
Κρατάει το βάρος του ψηλά σημαία, νοιώθει ωραία
Και την πίστη του βαθιά, σαν ριζωμένη ιδέα
Στο πίσω μέρος του μυαλού του
Υπήρξαν μάχες που χάθηκαν, βλέπεις, λόγω του εγωισμού του
Παίζει για τη νίκη, όχι για την ήττα, μ' αν ηττηθεί
Στα πόδια του θα σηκωθεί και θα τη δεχτεί

[Chorus]
Ο μαχητής, ο μαχητής θα πέσει κάτω
Μα ό,τι και αν γίνει θα σηκωθεί
Ο μαχητής, ο μαχητής θα πέσει κάτω
Μα δε θα φοβηθεί, γιατί έτσι του 'μαθε η πουτάνα η ζωή

[Verse 3]
Βουρκώνει, δακρύζει, ματώνει, μαυρίζει
Παρέα με τη μοναξιά του πανηγυρίζει
Για ακόμα μια μάχη χαμένη η κερδισμένη
Δεν έχει σημασία, ο πόλεμος τον περιμένει
Το ένστικτο τού λέει πώς και πότε να χτυπήσει
Ορμάει σαν κτήνος μα ξέρει πότε να σταματήσει
Γιατί
Μετράει χτυπήματα και δίνει μηνύματα
Ο καπετάνιος φαίνεται σε φουρτούνες και κύματα
Στα δύσκολα
Είναι μαθημένος στα δύσκολα
Στη μάχη αληθινά πυρά, όχι με νεροπίστολα
Αν ο φόβος τον καταβάλει
Δε σκύβει το κεφάλι
Έχει άμυνα την περηφάνια του, πιο σκληρή κι από ατσάλι
Μια βαθιά ανάσα, τα μάτια του ανοικτά
Το στήθος του μπροστά, το κεφάλι του ψηλά
Κι όλα αυτά γατί τον πόνο βουλιάζει μες στη σιωπή
Τη γροθιά σου ψηλά για τον μαχητή!