Mottenafferam

متن آهنگ متنفرم از اشکآن و نیموش

[ورس اول | اشکآن]
از فضای خلوت شهر شلوغ
از مافیا بازی و رمز عبور
از تموم لحظه هات که میگذره
از جوشای چرکی وقت بلوغ
متنفر ام
از حضور سرد یه مرد گرم
یا از ورود بحث به یه لحظه قبل
پس ساکت باش ، من متنفر ام
از ارتقاع تا دیرینه
غباری که به دلت میشینه
روزایی که دلت میگیره
عاشق یه دنیای بی کینه
اشک های یه نفره
به فکر فردا دیگه خطرش
شکار شکارچی و صید صیاد
متنفر از مرگ و تمامی واژه های غم
قاتل قتلِ ، فشاش دلیل سایه های شب
توو فکر اینم که جیب رو پر کنم
(متنفر ام)
از همه آدما که سیر و مفت خور ان
از غزه و لبنان و جنگ نظامی
از مرقد ها توی فلنگ تجاری
از تو چه پنهون ، از تموم مستحبات
تا واجبات ، نماز و ناهار وقت اداری
متنفر ام
پس دست ام بسته ست ، فکر ام باز
یک شم باد ، دو دردات ، سه فریاد
حصار دورت رو بشکن باز
مثل باز پرواز به سمت آسمون
نه صدای شوم توو گوش ات
من متنفر از فریاد تلخی که تووی سکوتت

[کورس | نیموش]
باز من تنها شدم ای خدا
باز ام درد و گریز از دنیا
یعنی تنفر از همه ، یعنی تحجر از سر پوچی
تفکر نثر تو دین و سنّت ها ما رو گاییدن
بیراهه ها شدن باریک تر ، نه دیگه نمیشه کاریش کرد
کاریش کرد ، کاریش کرد
من متنفر از شب ، متنفر از روز
از همه بریدم ، از خودم ، از تو و حتی از اون
لحظه های خوب ام دیگه ارضام نمیکنه
انگار که بیخود همه هست و نیست
پس تو چی میخوای ثابت کنی
میخوای بگی عاقل تویی نه
تو فقط یه مانع شدی واسم

[ورس دوم | اشکآن]
از لحظه های بارونی
از اون لحظه هایی که دلت آروم نیست
از بوی تعفن الکل رو فرش
لذت همخوابی با روسپی
متنفر ام
از قلبایی که شدن دچار سرما
کم میاری واسه شمار درد هات ده تا انگشت
از خودم از تو ، حتی از اون که دنیا رو کرد جهنم
به وعده بهشت بَرین
از سرشت زمین ، آدم و حوا
از توطئه ، تابو و از آب از خاک
عذاب از خواب ، دستاورد هام رنگ پوچ ایه
سهم روز ایه شهر سوخته ، یه زخم پوسیده
رو قلب چوبی مترسک هاش ، همش تشبیه
همش براز ، متنفر ام از حس تنفر
مثل تلنگر خاطرات ام ، میشکنه بغضم
و کم کم ، نم نم میبارم باز
دست ام بسته ست این بار‌ ام
رد داده مغز ام ، متنفرم از
از حرفای صد من یه غاز
حرفم به جاست ، نسل ام به راه (نه)
نبوده هیچوقت ، کمونه میکرد از تیری که میزدم
زمونه پیر تر از پیری که میکند از دنیا ، بیشتر هیچوقت
نیشخند نبود رو لبش ، پر شد از جنون توو سرش
نموند اشک ، صبور تر ، متنفر شد از دنیا بیشتر همونقدر
تموم کرد

[کورس | نیموش]
من متنفر از شب ، متنفر از روز
از همه بریدم ، از خودم ، از تو و حتی از اون
لحظه های خوب ام دیگه ارضام نمیکنه
انگار که بیخود همه هست و نیست
پس تو چی میخوای ثابت کنی
میخوای بگی عاقل تویی نه
تو فقط یه مانع شدی واسم