Birahe

متن آهنگ بیراهه از اشکآن

[ورس اول]
پر دردم ، من اون مرد ام
تا در اومدش از قنداق
یاد گرفت که باشه مردم‌دار
دورش پر فنچ های حشری و بد چِت
که یادش دادن باشه عصبی و نعشه
از الکل و مواد دور نبود ، زیر دو تا چشماشو زود کبود
اما دیگه از این نعشگی‌ ، خماری نداره نه
ولی تو داری ، زندگی همینه
بکنی میگذره ، نکنی میپره پر
بَده همه فکر کنن که روبه‌راهی
ولی داری پرواز میکنی رو به پایین
همیشه قلبت سفیده مغزت مشکی
حرفات تکراری ، لفظت اسکی
تو فکر پوچی گل های دستت ای
گنجشک ات موند سنگت قسطی
سیراب میشی توو اوج تشنگی
مغزت باکره تو اوج جنده‌گیش
مثل آبی که روی آتیشه ، مرگ تدریجی کل زندگیت
مثل آبی که روی آتیشه ، جنگ تحمیلی صلح زندگیت

[ورس دوم]
تنها شده حواسش نیست ، بیراهه رو قدم زده
مترسکِ میترسه ازش کلاغ پیر
مثل امروز فرداش ، درگیر دیروزه
حسش فریاد شهری که میسوزه
فکراش دردای نسلی که بیهوده
طعمه قلاب ماهی گیر هاست
مثل گل گاهی گیراست
گاهی چِت میشه بی مصرف
گاهی جلاد ها هم ازش میترسن
میبینه ، میگندن آرزو هاش
دور میشه با هر قدم زدن ، برگشت بسته ست
پیش رفته بیش از حد ، محو میشه کم کم از دید
منطقی کلید فلسفه‌اش نیست
سرد تر از یخ ، سرفه سمی حکم ریه اش
پر شده از دود ، بد تر از بد
مهر خاموشی روی لب‌هاش ، میمیره شوق دیدنش
رفیق تنهاییش ، شریک غم هاش ، چند تا گل خشک میخک
پر پر میشه عینهو اونا ، تنها تر قصه کوتاهه
حس شب تو باد رو داره ، مثل رعد و برق مثل طوفان
گسیخته تر رو به زوال ، مثل حس عطش توی سراب
با یه مغز نخ نما از قعر قهقرا ، فریاد میزنه تشنه یکمی نوازشه
پرت میشه دوباره حواسش هی ، فراموش میکنه چند سالشه
امثالش هی توی کانون توجه ، ولی اون مثل خاکه زندگیش
همیشه دچار فرسایش ، نویسنده ست از
قنداق بگیر و تاتی تاتی کردن
تا الان که شده با سیگاری کم‌رنگ
به تصویر میکشه ، تسلیم نمیشه
اوضاعش که چنگی به دل نمیزنه ، همه دارن میگن
رد داده دیگه ، اما به اینکه چند سال دیگه
اوضاع روحیش بهتر از این بشه ، امید وار امید داره
همه آدمای شهرش بفهمن این پسری
که فقط سیزده سال داره
حاصل زِنای دین با فرهنگ اصیل‌اش
بزار خودش فریضه حرفاش یقین بشه
روی مود شوم حرفاش ، خفه میکنه وق وق صاحابو
باز میکنه چشمای کور بوف رو هر بار
(اشکآن)