Mokaab

متن آهنگ مکعب از رقاب

[ورس اول]
دستام قفلِ قفل به نمی‌دونم‌هام ، پاهام قفلِ قفل به نمی‌تونم‌هام
پنجره‌هام مردن وقتی چشما رو بستن گل‌ها پژمرده‌ان
گفتی نمی‌مونم بات حوض که سبز شد ماهی نابود می‌شه
خونه‌ای که خالی شد مثل تابوت می‌شه قلب من
انباره زیر‌زمین انباره خاطرات بغض یه خاطره شیرین
بیش‌تر از تلخی‌هاشِ همواره با صدات توو اتاقا می‌گردم
من طعم مرگ و می‌فهمم این تنهایی منو له کرد
وقتی زاغ باغ و ول کرد ، رفتی لب‌ام‌ و قفل کردی
تنم ترس و حس کرد چون تا مرغه عشق هندونه تو پ و بچه‌ها
شادی ضجه‌ها هفت‌سین و سحری ، گریه‌های آروم زیر دوش
بلنده خنده‌ها یادش بخیر روز‌های‌خوب پ مردن
پژمرده‌ان گل‌های باغم مثل بچه‌هات افسرده‌ان با مشغله سر‌مون
کلاه گذاشتن تا سرگرم شیم من ایستادم پات تا روزی که برگردی
همه توو نقشیم نقش‌های الکی

[هوک]
یا بسازم با این حال رفیق یا به سازت برقصم با بسازم بشین
یا بسازم با این حال رفیق یا به سازت برقصم با بسازم بشین
یا بسازم با این حال رفیق یا به سازت برقصم با بسازم بشین
یا بسازم با این حال رفیق یا به سازت برقصم با بسازم بشین

[ورس دوم]
من ترشح مغز یه‌ معمارم رنج دست بنا
مرتد کوه و دشت و صحرا ، آدم تو تووی ذهن من بودی
کلمه شدی بالا آوردمت تو رو از دست دادم
من یه خونه کلنگی هستم ، الکترونی هفت‌بار می‌چرخیدی
دورم حالا از این خالی بودن پرم نگاه اول هوس نگاه دوم
عشق این قطره رو با یه دریا پرکنش چشمای تو تلاقی چند بُعدِ
فهمیدم گرگ به فکر غذاشه و چشم‌های بره به عسق گرگ لعنتی
هر زاویه منم با ید شکسته برا نشستن خط‌ کش تو اخراج شده
از دنیای موازی تو بازی کن با مو‌هام ولی باغچه‌ام دیگه خشکیده
مکعب
دوست داشتنی حالا شده مشتی گل ببین خورشید همیشه هست
این ابره که جلوی خورشیده ، من دل‌کندن تو رو باور ندارم
عکست‌و هنوزم دارم باور ، برمی‌گردی تا کز تو برج های شهر
می‌گردی سال‌هاست منتظر پاسخت همه دلیلام اولش لابد‌
وای باورم نمی‌شه اصلاً ، خیلی خوش‌حالم بالاخره اومد
از دور ولی با لودر