Loolian

متن آهنگ لولیان از رقاب

[ورس]
تووی شوک ام شوک می‌دن بهم لعنتی منو ول کن
شد بیننده اونی که بازی کرد رازی کرد خودشو
برا فرار از واقعیت تابعیت کالبد روح توو جان‌میهن
جریان شروع شد از حرف‌های مرد گوژپشت توو جنگل
بعد هم عینکشو زد به چشم‌هام دیدم واسه چند لحظه
موجودات عجیبی
حس می‌کنم چند تا تووی تن منن دور و بر منن
توو باور منن کی می‌تونه دل منو آروم کنه؟ وقتی‌که
دارم می‌بینم
دوروبرم پر سر صداس از توو زیر‌زمین از تو بشقاب‌ها
از پشت‌بوم از توو گودال‌ها وقتی آشکارا رو ول کردی
دنبال چیزای پنهونی وقتی که تنها باشی یه عده میان
و دورت میشه مهمونی ، من ‌می‌ترسم لعنتی منو ول کن
دست از سر کچلم بردار زندگی عادیتو ول کردی‌ شدی
مثل حسنک بردار ولی اونا از ترسو‌ها خوش‌شون نمیاد
احترام می‌خوان ، اصلاح شی با حس رازی‌ها
اضطراب زیاد محمد غزالی می‌دونه چی میگم
مثل‌ نازی‌ها فرق بین من و تو یه بدن بعد بد‌ترین
تو عدد فرد رپط‌‌ واساگو‌ واساگو واساگو مثل یه ویروسم
تووی این نظم‌نوین و این سیستم‌بشری از نگاه عشوه‌ چرچیل
و از چشم‌های هیتلر حشری‌
بحث من آیه‌‌چهارده سوره ‌هفتاد‌ و دوم نیست
ولی حس می‌کنم کافری کافرم با این‌که هر‌دو‌مون تهی از جسمیم
می‌تونیم با کلی هم‌فکری یه تیم باشیم از دو دنیای متعادل‌هم
متوازی و متقابل‌هم ها آدم‌زده‌ای یا جن‌زدم‌ها؟ من قصه‌ام و گفتم‌
وقتی‌که درگیره ترکیب شعرم شدم از پرت‌گاه لعنتی افتادم پایین
کسی نبود که دستمو بگیره حالا جنازم رو تخت و چند ماشین
بهم وصله بهم وصله زدن خیلی مرزی نبود زیاد‌‌ بین‌مون
عاقل بود منو دوست نداشت لیلی تووی جبر طولی اختیار
عرضی منم و فهمیدن فرضی منم عاشق بارون ام ولی‌وقتی‌که
سقف‌بالا‌سرم باشه فکر نمی‌کنم خدایی که داری تووی‌این‌مکعب
و این حرم جا شه‌
یک‌سایه اون‌ور می‌گفت بریم
یک‌شیطان‌می‌گفت بریم بهشت
یک‌فرشته به‌ سوی جهنم بوی جوی مولیان بود
و جام سجاده لولیان بود و ققنوس با کوزه کنار قلندر
تووی دنیای قبلی خوش‌حال بودم از مشکل قلبی
من تنها کسی‌که سرطان داشت و از داشتنش لذت می‌برد
از دست لکاته‌های لعنتی خسته شده بود هی غم می‌خورد
روی‌مود‌ بد‌بختی‌بودم تا که افتاد بالا‌سرم چند‌تا آجر دیروز
تووی باغ بودی حالا جلوت ده‌ تا طویله و صد تا آخور تو
مثل‌‌اعتیادی که‌با آسونی میای و با سختی ‌می‌ری منم‌یه‌دنیا
سوالم تو هم یه تنگی چند تا پاسخ تو احضارم کردی یا من تو رو با پا بیا با سر برو یا در بیار یا در برو باور بکن اول بیا
آخر برو همین‌جوری که باهاش حرف می‌زنم تووی ناخودآگاهم
صدای گلوله‌اس حس می‌کنم یه حشره توو لولم چند تا رمز بلدم
خواستم‌جلوش یکمی عزیز‌ تر شم نمی‌تونستم بش نگاه‌کنم با اون
چهره کریه‌منظر هوام و داشت ، سریع‌تر از بین بقیه گذشتم‌
یهو شلیک کرد یکی بم صدایی گفت : دکتر مریض برگشت
روز‌ها گذشت و به‌هوش اومدم رفتم تووی کالبد جسمم یهو
دیدم رو دست‌چپم یه بارکد زشت‌هست‌‌ فکر کردم همش خواب
بود ولی دیدمش تووی ماشین شلیک کرد تووی مغزش ، ‌قلبش
رو بخار شیشه نوشت خستم مث من زیاد کنارت هستن‌ما ، هم
دوره بو‌ اسحاقیم این‌چند‌گانگی منو کشته ، نمی‌دونم اصلاً باس
بدم فحش بت بعضی از صفات من‌تویی بعضی از صفاتتم منم
لطفاً دیگه جلوم ظاهر نشو صدا بزن فقط
(نمی‌شه)