Mən Özüm

[Bənd 1] [PRoMete]
Bu addımlar, hara aparır bizi bu addımlar?
Mənim çətin uşaqlığım hələ də çıxmır yadımdan
Hər dəfə, sanki eyni kino təkrarlanır
Cırıq paltarlı uşaq görəndə qarşımda

İşləməyə məcbur idim lap kiçik yaşımdan
Əllərimdən və beynimdən tələb edirdim nə isə
Kimsə tələb edəndə böyük qardaşından
Və çıxmır yaddaşımdan birinci sinifdə düyməsiz pencək

Bu acı gerçək və illər keçsə də
Anam hər dəfə baxanda ağlayır o şəkilə
Ay Allah, sənə yalvarıram heç kimi yoxsulluqla sınağa çəkmə
Qoyma ac qarınla yatağa uzansın hansısa körpə

Yəqin ki, bu ən əzablı şeydir
Öz körpəsini nəyəsə ehtiyaclı görmək
Odur ki, valideynlər üzərindən əskik olmasın kölgən
Onları qoru, gücləndir ki
Onlar olsun körpələrinə yaxşı örnək!
[Nəqərat] [Ayka]
Nə qalır geriyə bizdən?
Qaçır, uçur sürətlə illər
Silinir, yox olur izlər
Dəyişdikcə bir-bir fəsillər

Nə qalır geriyə bizdən?
Qaçır, uçur sürətlə illər
Silinir, yox olur izlər
Dəyişdikcə bir-bir fəsillər

[Bənd 2] [PRoMete]
Məftillər içində itib-batıb hər şey tamam
Başımız qarışıqdır, yaxınlara yoxdur zaman
Zəng etməyə də vaxt yoxdur, deməyə də bircə salam
Bu gün yenə zəng edib darıxdığın dedi anam

Ana, mən həm yalançıyam, həm də ki, qatiləm
Sosial şəbəkələrdə vaxt öldürür sənin oğlun
Axşam da zəng edəndə qaldırmayıb telefonu
Səhər deyirəm - tez yatmışdm, işdən dünən gəlib yorğun

Hər şey çox bulanıqdır, hər şey necə də durğun...
Səs-küyün içində mənim kim olduğumu da unutdum
Silinir yaddaşımdan bir-bir bütün doğma şeylər
Soyutdum özümü mən bu həyatdan, çox soyutdum

Mənim üçün indi sevincdir cibimdə pul olması
Ürəyim yaman çəkir bişirdiyin yarpaq dolmasın
Deyirsən, özünə yaxşı bax, əynini qalın geyin
Qoy xəstələnib ölüm, mənim kimisi heç olmasın!

[Nəqərat] [Ayka]
Nə qalır geriyə bizdən?
Qaçır, uçur sürətlə illər
Silinir, yox olur izlər
Dəyişdikcə bir-bir fəsillər

Nə qalır geriyə bizdən?
Qaçır, uçur sürətlə illər
Silinir, yox olur izlər
Dəyişdikcə bir-bir fəsillər