Λευκή Καταιγίδα (Leukh Kataigida)

Την πρώτη φορά ήταν σαν να 'χε αρπάξει φωτιά
Κάπου μέσα βαθιά κάτι μες στην ψυχή μου
Κοιτούσα τις φλόγες κι αυτόν τον αέρα μακριά
Να αλλάζει αργά τις σκιές της ερήμου

Χορεύοντας μου 'δειξες μέσα σε πέντε λεπτά
Τι θα πει πουθενά και πως χάνεται ο χρόνος
Ότι αν το πιστέψεις στα αλήθεια η αγάπη μπορεί
Ότι αν αφεθείς σ' οδηγάει ο δρόμος

Από τότε περάσανε χρόνια κυλήσαν νερά
Όμως κάπου βαθιά η φωτιά καίει ακόμη
Λυπάμαι που έφυγα εκείνη τη νύχτα κρυφά
Βιαστικά και χωρίς να ζητήσω συγγνώμη

Το μόνο που θα 'θελα αν κάποτε σε ξαναδώ
Είναι να πω ευχαριστώ για το θαύμα που είδα
Και να δώσω για μια τελευταία φορά το ρυθμό
Στον τρελό σου χορό στη λευκή καταιγίδα