Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Pavlos Pavlidis
Στέκεται στην πόρτα, κοιτάζει αν έχει κλείσει όλες τις βρύσες και τα φώτα
Κλειδώνει εφτά φορές, ξέρεις δεν είναι όπως πρώτα, πρέπει πάλι να αλλάξει κλειδαριά
Κίνηση στο δρόμο, μέσα απ’ το αυτοκίνητο κοιτάει τον αστυνόμο που κοιτάζει τα παιδιά
Τα παιδιά κοιτάνε έναν κόσμο που οι βιτρίνες χρόνια τώρα αντανακλούν πια τόσο καταπληκτικά
Χαίρετε, διατάξτε μαζί με τα σκουπίδια σας πετάξτε με ή αλλάξτε μου τα φώτα
Τελικά είχατε δίκιο το αυγό έκανε την κότα κύριε διευθυντά
Ύστερα στο σπίτι, διαδίκτυο, ενημέρωση, εκπομπές για τον πλανήτη, αντικαταθλιπτικά
Βγαίνει στο μπαλκόνι, πηδάει και σκοτώνεται, μετά διαφημίσεις και μετά αθλητικά
Όμως τι ωραία ήταν όνειρο θα βγει με την παρέα και με εκείνον τον κακόμοιρο
Θα πέσει στο κρεβάτι, τι μαρτύριο η αγάπη ξυπνητήρι στις εφτά
Μες στη λεωφόρο παρατάει το αυτοκίνητο, καλεί ασθενοφόρο και πετάει τα κλειδιά
Μέσα από την τσάντα βγάζει το περίστροφο πριν απ’ τα τριάντα είδε ήδη αρκετά
Καταπληκτικά...
Τι καταπληκτικά!
Καταπληκτικά...
Αντικαταπληκτικά...