Κούκλες Στη Βιτρίνα (Koukles Sti Vitrina)

[Verse 1: Xplicit]
Αθήνα βράδυ, Σόλωνος και Σίνα μου μιλάνε οι κούκλες στη βιτρίνα
Μου μιλάνε, αλλά δεν κοιτάνε, αρνούνται
Κλαίνε σαν γυναίκες που κακοποιούνται
Και κακοποιούνται, αλήθεια, θέλουν βοήθεια, ο φόβος έγινε συνήθεια
Ε, κοίτα αδύναμες ετοιμόρροπες
Make up δυο στρώσεις για τους μώλωπες
Μου λένε «Είμαστε μανές, όχι πουτάνες»
Είμαστε αδερφές, σύζυγοι πιστές, δουλεύουμε και όλο τρέχουμε και στο σπίτι υποφέρουμε, ναι
Είμαστε το θύμα ενός γάμου που δικαιολογούμε τα πάντα χάρη αυτού
Λεμέ ότι αγαπάμε, έτσι δεν πονάμε μόνο κλαίμε όταν σε φίλες λέμε
Οι Κούκλες μου μιλάνε, ρούχα φοράνε, αρέσουνε στο μάτι, ψάχνουνε για αγάπη
Γιατί κάποιος κάνει κάτι που τις φέρνει σε σημείο εξευτελισμού
Το θέμα δεν είναι ο πόνος, τα σημάδια
Είναι τα τόσα μόνα βράδια
Είναι η βία που ζούμε πίσω από την κουρτίνα
Και το χαμόγελο απλά βιτρίνα

[Chorus: Xplicit]
Κούκλες στη βιτρίνα, βράδυ Αθήνα, γωνιά Σόλωνος με Σίνα
Γιατί είναι ο φόβος, είναι τα δάκρυα, είναι το ξύλο που τον κάνει άντρα
Κούκλες στη βιτρίνα, βράδυ Αθήνα, γωνιά Σόλωνος με Σίνα
Γιατί είναι ο φόβος, είναι τα δάκρυα, είναι το ξύλο που τον κάνει άντρα

[Verse 2: Xplicit]
Οι Κούκλες μού μιλάνε το βράδυ που ζωντανεύουν μες στο σκοτάδι του
Άλλοι από την Εκάλη, άλλοι από τις γειτονίες το ίδιο ξύλο και βρισιές
Άλλες κρύβονται, άλλες κλειδώνουν, άλλες σκοτώνονται άλλες σκοτώνουνε
Άλλες πάλι σκύβουν το κεφάλι, περιμένουν να περάσει το βράδυ
Λένε δεν αξίζουν ρούχα στολίδια, νοιώθουν σκουπίδια, και είναι αλήθεια
Έτσι είναι και θα 'ναι για πάντα, οι μελανιές μένουν μελανιές κάτω απ' τα Prada
Οι κούκλες μου μιλάνε όλες φοράνε ένα χαμόγελο βιτρίνα στην βιτρίνα
Λένε η φυλακή δεν έχει κελί μόνο φύλακα και τον φοβούνται πολύ
Οι Kούκλες πίσω από το γυαλί ζωντανεύουν όταν κλείσει το μαγαζί
Όμηροι επίλογών τους και των παιδιών και όλου το φόβου στον άνθρωπό τους
Θέλουν πίσω τα χρόνια πίσω πέτρες θα ρίξω, να τις βοηθήσω
Γιατί είναι ο φόβος είναι τα δάκρυα είναι το ξύλο που τον κάνει άντρα

[Chorus: Xplicit]
Κούκλες στη βιτρίνα, βράδυ Αθήνα, γωνιά Σόλωνος με Σίνα
Γιατί είναι ο φόβος, είναι τα δάκρυα, είναι το ξύλο που τον κάνει άντρα
Κούκλες στη βιτρίνα, βράδυ Αθήνα, γωνιά Σόλωνος με Σίνα
Γιατί είναι ο φόβος, είναι τα δάκρυα, είναι το ξύλο που τον κάνει άντρα