Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Herman van Veen
Misschien rust op dit huwelijk geen levenslange zegen
Maar wel het soort zekerheid
Van een te hernieuwen huurkontrakt
We zijn binnen voor de regen
Van melancholie
Misschien is dat minder passionant
Dan vroeger, als je klaarkomt vraag ik 'wablieft'
En grappen in die trant
Maar ik heb je meer dan vroeger lief:
Er is zoveel meer 'jou' nu dat ik ken
Zoals ik ook voor jou meer ikken ben
En allemaal samen hebben we dat zoontje van zes
Vaak kan ik niet slapen
Van het denken eraan
En dan denk ik: net een heus gezin
En ik tast naar jou hand
En jij slaapt evenmin