Χλωμό (Xlomo)

[Verse 1: Phaser]
Κάθε λημέρι, σαν χειρουργείο, έχω έναν λόγο ιδιαίτερο...
Κόβω λαιμούς με τη γλώσσα νυστέρι ξεφτέρι στο να 'χω τον έλεγχο...
Δεν με δικάζουνε ένοχο παρ' ότι ένοπλο μ' έχουνε δει
Κι υποθέτω πως έχω το χέρι το πάνω με πάσα να βγω τετ-α-τετ ανά πάσα στιγμή
Στη γραμμή ν' αποκρούσεις δεν παίζει, άστο
Κι όσο ταλέντο να 'χεις δεν υπάρχεις
(κράξ' το) σε βρήκα το πιο αδύναμο κρίκο σε ήχο μάχης...συλλαβίζω για να το συλλάβεις
Αδύναμος κρίκος σε ήχο για μάχη...θέλει να έχεις στομάχι...
Στη ζωή μας πυγμάχοι, ας εξηγήσω μπας και καταλάβεις
Μη θάβεις την μουσική ναι... κι έχω να πω ένα νέο
Δεν υπάρχει αλλαγή από παλιά όπως ξεκάθαρα έλεγε τ' "Αλήθεια Λέω"
Μόνο τα ονόματα αλλάζουνε ακόμα το βιάζουνε, καθόλου δεν μ' εκφράζουνε, κοιτάζουνε την τσέπη τους
Και μεταξύ τους μοιάζουνε βουλιάζουνε και πλέον δεν συχνάζουνε ντροπιάζουνε τα ίδια τα μέρη τους...
Έχω συρμό συνηρμό μα ηρεμώ και διαλύω, το σκηνικό
Με σεισμό δυνατό και βαθμό που συθέμελα θα 'ριχνε το Σινικό
Συναινώ στο διωγμό σε βωμό εν θερμώ με ρυθμό και θυμό
Μ' αριθμό 13 μα 0 τον σφυγμό μ' ένα τούβλο
Στο γκάζι μπροστ' από γκρεμό, χωρίς παλμό, δίχως ψαλμό...

[Chorus]
Να τους κοιτάν' με θαυμασμό. Το βλέπω χλωμό...
Να τ' ονομάζουν λυρισμό. Το βλέπω χλωμό...
Να 'χουν άριστο χειρισμό. Το βλέπω χλωμό...
Νομίζεις θα τους σεβαστώ? το βλέπω χλωμό...

[Verse 2: Phaser]
Σφυρηλατώ και μετά λεηλατώ 100 τα 100 ίσος μ' ένα στρατό
Ορατό προς το crew σου που 'ναι στατικό υλικό και δεμένο σαν να 'ναι γλυκό
Για σένα πικρό,αφού διοικώ...κουπλέ, οξύ, σαν θειικό...
Πρώτη φοράω που γελάω με κάτι που δεν είναι σατιρικό...
Λένε δεν θλίβονται κι όμως συνθλίβονται ένας προς ένας και μόνος καθένας
Παράδοξο κράζονται και μετά γλύφονται πνίγονται στο τράβηγμα της καδένας
Σπασμένος αυχένας (check) εις πέρας το έφερα στο, τέλος της μέρας
Δεν είχαμε σώας τα φρένας...δεν συμβάδισαν ποτέ μ' αυτό το γράψιμο της πένας
Το καπάκι στο στυλό είναι η περόνη αν θες τράβα το να γίνει λόγος για να τους πάρω το μεροκάματο
Όταν έπαιζαν κρυφτό εγώ άκουγα το "Αθάνατο" Ave Καίσαρα φωνάζει το γραπτό τους μελλοθάνατο
Στο άβατο, αμετάβατο, παράτα το γι' αυτό με βλέπουν άνετο σαν άνεμο σε άνοδο
Στην πάροδο του χρόνου έγινε τόσο βαρύ, κι ανάλατο γι' αυτό δεν λέω, πλέον, "ψηλά κράτα το"...
Ο λόγος μου έχει ψυχή και ηχεί με ισχύ σαν ευχή για βροχή
Και χοροί ινδιάνικοι μετά σιγή για ταχεία αλλαγή σαν τροχοί ΙΧ
Κατοχή μ' αντοχή δίχως την ανοχή έσω έτοιμοι για γεγονότα ατυχή
Όποιος έχει σημάδι καλό ευστοχεί όποιος όχι είναι ώρα για μια προσευχή...

[Chorus]
Να τους κοιτάν' με θαυμασμό. Το βλέπω χλωμό...
Να τ' ονομάζουν λυρισμό. Το βλέπω χλωμό...
Να 'χουν άριστο χειρισμό. Το βλέπω χλωμό...
Νομίζεις θα τους σεβαστώ? το βλέπω χλωμό...

[Madness Key Scratches]