Από τα Μάτια των Θνητών (Matia)

[Verse 1: Phaser]
Μέσ' τον Ιούνιο 1-2 κάνω test στη τέχνη grotesque
Σαν τον Alhazred στα μάτια ουλές
Σταμάτα μου λες
Δείχνω έλεος από τα Δυτικά μα δεν είμαι ο Kanye West
Από τα μάτια του θνητού εαυτού μου τόσα αναζήτησα
Όσο κήρυξαν τον λόγο τόσοι που πότε δεν πίστεψα
Μα γύρισα, δυο χρόνια αργότερα πείνασα
Η έμπνευσή μου έγινε η πιο καλή μαγείρισσα
Του 1-9-9-1
1-3-1-2 από παιδιά κρυμμένα
Σε σταυροδρόμι η ψυχή και το μυαλό δοσμένα
Στο 1-3-2-3-1 πάω δαιμονισμένα
Τα μάτια όσα έχουν δει τα χέρια τα κάνουνε ρίμες
Κυνηγητά, παρακολουθούν κινητά για μήνες
Τις νύχτες να προσέχεις γι' ασφαλίτες, συμμορίτες
Όπου πας θέλει σκανάρισμα σαν να 'χεις ακτίνες εδώ...

[Chorus]
Δημιουργία Θεών...Μάτια θνητών
Ευλογία ο,τι δεις, όπου είσαι παρών...
Προσοχή σ' εξοχές αδραχτιών...
Ο ύπνος έχει την μορφή αηδών...
Από τα μάτια των θνητών...
Από τα μάτια των θνητών...
Από τα μάτια των θνητών...
Από τα μάτια των θνητών...

[Verse 2: Phaser]
Βλέπεις στον δρόμο αποφεύγω τους κεντρικούς
Ψάχνω να ξεφύγω από τους εγωκεντρικούς
Ενώ τους έχω δει κενούς, από αισθήματά σ' οδούς
Περιφέρονται, παραφέρονται, προσβολή δημοσίας αιδούς
Μετά κλαίγονται, φαίνονται με σεβασμό πως σου φέρονται
Σαν φίδια έρπονται δίπλα, μα τα κεφάλια τους πέφτουνε
Έλκονται απ' τη καλοσύνη κι αγριεύουν μετά
Δεν τους ανέχομαι, τσιμέντο στα πόδια και omerta
Σακατεύω τις γραμμές σαν κατέβουν ιδέες
Πάνω στα μέτρα κάνω ρωγμές κι ανεβάζω κεραίες
Απ' τα χάσματα βρίσκω σημεία, δεν βλέπω σημαίες
Κάτι σαν την εικοσιμία πάσο πάω σε τυχαίες παρέες
Που 'χουν νεολαίες ασεβείς
Παρακαλώ κλείσ' την αγκαλιά να μη τους δεχτείς
Άλλος ένας θνητός είμαι, όχι αβλαβής
Άλλος ένας fan από εποχές Atlantis

[Verse 3: Λόγος Απειλή]
Είμαι funky μα κατέχω και το βρώμικο στυλ
Ζυγίζω πρώτα τον λαιμό τους πριν να δω το προφίλ
Δαγκώνω σαν τα βαμπίρ, δαγκώνετε προσωπικότητες
Άι σιχτίρ, πυροβολώ με ρίμες κι ανοίγω πυρ
Στα μουνιά που θέλουν πόλεμο
Δεν πετάτε ρίμες αλλά τέρατα, όχι Nas, αλλά Ash φάση Pokemon
Δεν έχετε θέμα και λέτε πρόλογο
Το κόβω απότομα γιατί με βρίσκουν ετοιμόλογο
Το λέμε, πάντα με ψυχή από τα μάτια των θνητών
Το βλέπουμε γυρνώντας στην ζαλάδα των οδών
Μέσα απ' την Ελλάδα των τρελών
Σκοτώνουμε σαν μανιακοί με το microphone
Δεν είστε οι Άλφα Γάμα, είστε γάμα τα
Το πάτε πίπα κώλο και συνθέσατε το crew των αδερφών
Το πήρες είμαι ακόμα καθ' οδόν
Έρχομαι να σου αποδείξω το πως είναι δυνατόν
Το να σε πνίγει το μπετόν...

[Outro]
Από τα μάτια των θνητών...
Από τα μάτια των θνητών...
Από τα μάτια των θνητών...