Het Paard Dat Over De Maan Springt

Een Rembrandt zou ik nooit worden
Maar mijn oma
Die vond het een prachtschilderij
En de uitleg die daarbij hoorde
Die gaf ik er stotterend bij

't Is een paard dat over de maan springt
Met oma heel hoog op zijn rug
Haar mond staat wijdopen omdat ze zingt
Over de maan en weer terug

Wat kon ik mijn oma goed maken
Riep zij toen ik haar dit meesterwerk gaf
Haar glimlach kon mij zo diep raken
Net als de verf gaf zij af
Samen met haar kon ik sterk zijn
En zo gaf zij mij 't besef
Het meervoud van liefde is lef...!

't Is een paard dat over de maan springt
Met oma heel hoog op zijn rug
Haar mond staat wijdopen omdat ze zingt
Over de maan en weer terug

Mijn oma is op een dag ontwaakt
Aan de andere kant van de maan
Maar ik ben haar nooit kwijt geraakt
Zij gaf mij haar hart ze gaf mij de moed
Om op mijn eigen gevoel af te gaan...

't Is een paard dat over de maan springt
Met oma heel hoog op zijn rug
Haar mond staat wijdopen omdat ze zingt
Over de maan en weer terug

(c) Rob De Nijs