Έχεις Πεθάνει προτού καν Γεννηθείς (Exeis Pethanei Protou Kan Gennitheis)

[Intro: Κανόνας]
07 RNS

[Verse 1: Κανόνας]
Ερχόμενος απ’ το μέρος που δε χαμογελά κανείς
Καταραμένος όταν πιάνω μικρόφωνο, φτύνω μένος
Προτού ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις θα μ’ απαρνηθείς
Λάτρεψε με σα θεό και μίσησε με σα διάολος
Μεθυσμένος να ‘μουνα
Επομένως, γυρνώ και βάζω τέλος
Στην επαναλαμβανόμενη αμαρτία της μουσικής
Που εκπροσωπείς, εκεί πέρα δε θα με βρεις
Έχεις πεθάνει προτού καν γεννηθείς
Βγαίνω μέσα από τα έγκατα της γης
Πατάω σε μαύρα ματωμένα χώματα
Γύρω μου όρθια πτώματα
Που απεικονίζουν την παράνοια
Τα μυαλά των κατοίκων της πόλης μου σε αδράνεια
Πρόσωπα χλωμά από την κατάθλιψη
Αντικατοπτρίζουνε, παίρνουν με υπερηφάνεια
Δάνεια για μετάνοια μα δε σώζεται
Κανενός η ψυχή βουτηγμένη μέσα στην κόλαση
Είναι δρόμος δίχως επιστροφή, δίχως πίστη
Σε βλέπω σα να ‘βλεπα δίχως όπλο μαχητή
Σε μια αιώνια μάχη και είμαστε όλοι μονομάχοι
Αντίπαλη είναι η ζωή και μοιάζει με γροθιά στο στομάχι
Στο στομάχι

[Verse 2: Άυλος 542]
Κρυμμένη μέσα σ' ενοχές, πολλές οχιές, πες μου τι θες
Πουτάνες μόνιμες, οθόνες κολλημένες
Μέρες φεύγουν ασυνείδητα, στα άδυτα ζώντας
Κι επιβιώνοντας κρατώ σχήμα ουσία
Χαμένος κάπου στην πορεία
Γεννώντας βία, τάφος ανοιχτός σ’ ένα σου λάθος
Είναι ο μύθος που σας τρέφει, ίσως βάλτος τα μυαλά σας
Η γενιά σας, τα πιστεύω σας και γεια σας
Δεν ανήκω πουθενά, σ' ένα νεκρό κομμάτι αντί φρεναπάτη
Από την πλευρά που δε θα βγάλεις άκρη
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
Μάλλον σ' ένα αρρωστημένο περιβάλλον, κανιβαλισμός και αυταπάτες
Εφιάλτες, μόνο μίση και επαναστάτες
Καλωδιωμένες απειλές κι άπειρες μορφές πολέμου ψυχολογικού
Μέσα από τα μάτια ενός τρελού κι ενός παιδιού
Η αλήθεια φαίνεται μολύνει
Λογική που παρεκκλίνει σε μια δίνη, μέρα-μέρα κρίνει
Δολοφονική κατεύθυνση, μια μόνιμη παραίσθηση
Αντίρρηση στο έπακρο και υπόγεια δράση μες στο αστικό μας άσυλο
Αναζητώντας όαση, μια μάχη άνιση που δεν τελειώνει
Δολοφόνοι και ρουφιάνοι
Νέα καπνισμένη κάννη, άλλη μέρα, ίδιο χάλι
Μήνυμα σ' ένα φλεγόμενο μπουκάλι
Μύθος και πραγματικότητα γίνονται ένα, κολλημένο θέμα
Μένω ακλόνητος ενάντια στο ψέμα
Που πλασάρουνε απόψεις ώριμες και ιδέες, νεολαίες λέρες
Με μια κρίση ιδεολογική, ταμπέλες και ταυτότητες
Διαλύοντας πιστός σ' ένα αποκλίνον θεό
Κατά των δαίμων εαυτό
Κατά των δαίμων εαυτό

[Outro: Άυλος 542]
RNS
Είναι Τα Μάτια Των Πνιγμένων