Dzień Czarny, Noc Czarna

Pámrok, czerá, szary ápiew
Spáywa dzieá, krááy krew
Blady áwit, w páucach mgáa
Ziemi kwiat á ámierci znak
Gdy pchniáty czas okrági zaczáá toczyá
Kiedy oddech sáaby z wiatrem porwaá
A o otwartá dáoá uderzyá nie ámiaá
Byáo tak, jak chciaá, w blasku dnia
Dzieá wtedy nie wstaá...
To noc go tam uniosáa
Gáábiej w áyciu zmoczona
Intensywniej ámierdzáca...
On czarny
Tchnieniem kaádym kolejnym
Przenikaá okrágu krwi wstági
Ona czarna
Bielá ciepáá wybraáa áycie w jednym i ámierá...
Páynie czas, wilgoá trwa
Áycia blask cicho gra
Tyle lat, siebie wrak
Ziemi kwiat á ámierci znak