Δεν Ανήκω Πουθενά (Den Anhko Pouthena)

Κατεδαφίζοντας την πόλη τους, φωτιά αντικρίζουν απ'το μπαλκόνι τους
Γκρεμίζεται επιτέλους το σαλόνι τους, ελπίδα
Για κάθε άνθρωπο που είδα μες στη νύχτα
Να τρέχει για να προστατευτεί απ'του κράτους την παγίδα

Σε κάθε τρύπα φίδια, κάθε πλευρά τα ίδια
Μπλε και κόκκινοι γράφουνε την ίδια μαύρη σελίδα
Είδα να πεθαίνουνε στεγνά ιδέες
Για χρήματα και συγκαλύψεις που, τώρα, να δεις ούτε που θες

Μα όλα είναι επιλογές κι υπάρχουν ευθύνες γι'αυτές
Ξέχασες εύκολα, τίποτα δεν έκανες, δε θα λες ούτε κουβέντα
Γραμμένες οι κραυγές μας στα τσιμέντα
Γραμμένα τα λάθη σου στο βλέμμα ενός αδικημένου συλληφθέντα

Μελέτα και πρόσεχε το ακραίο
Ένα λάθος μπορεί ν'αποβεί μοιραίο, δεν αξίζει
Κι άμα το παιδί σου μάθεις το κεφάλι να ξυρίζει
Δεν αργεί η μέρα που η πόλη μ'αίμα θα πλημμυρίσει

Η άλλη λέει ο Ραμμένος δε γράφει rap
Λέω να πει την άποψή της αφού βγει από τη ΔΑΠ
Κάτω τη μύτη σου, δέχομαι όλα τα επιχειρήματα
Αγνοώ τα κομματόσκυλα, έχω πολλά προβλήματα

Και ναι, γράφω στ'αρχίδια μου την εξεταστική
Να πα να γαμηθεί κι αυτή, να πας να γαμηθείς κι εσύ
Την ψήφο μου στα σκατά σας δε θα τη ρίξω
Καλύτερα δεμένος σε γκρεμό με ρέμα ένα μέτρο πίσω

Και ξέρω καλά το πού θα καταλήξει
Σήμερα τρως και πίνεις, αύριο στήνεις κώλο να σε διορίσει
Ένα φίδι, πιόνι του συστήματος ήδη
Ένας εγκέφαλος ακόμα, πεταμένος σα σκουπίδι

Αυτή είναι η πραγματικότητα που ζεις
Ένας ψεύτικος μονόδρομος που σου υπέδειξαν ν'ακολουθείς
Μα αν είσαι ευθύς, ποτέ σου να μη φοβηθείς
Ευθύς είναι κι ο δρόμος μετά από τα μέτρα της στροφής