Dayjoor

،شب آروم بود -
/بوی جنون می‌داد
،ماه پیدا بود
/کهکشون بیدار
نقره‌گون، آبو تکون می‌داد
/سیاه خیس می‌خورد و جون می‌داد

سفره‌ی آسمونه رو دل دریا پهن
ستاره ها سوار موج... نبرد تن به تن
دراومده اشک شب به مه و شبنم
که جنازه‌هاشون مروارید‌های غرقن
سایه ی چرک بادبون رو عرشه‌س به شکل دلقک
منم قرص ماه و بلعیدم کرده نعشه‌م
ناخدای شیفت شب من
سکان تو دستم
حشمه خوابن
باد زرد مارو می‌بره به هر ور و بد کابوسیه
اگه خاموش باشه فانوس مقصد چی؟
رو اسکناساش عکس شاه کجا رو چاپ کردن؟ و
من نمی‌کشه عقلم
که اگه ‌لنگرا پرت شن
دل دریا می‌شه خون
پریا گریه می‌کردن
دل دریا می‌شه خون
...دل دریا می‌شه خون

/سرگشته‌ان، از آب برگشته‌ان -

تو دریایی یا اشکای شوری که آدما جمع کردن؟
پهلو نمی‌گیره این کشتی تو بندر

/سرگشته‌ان، از خواب برگشته‌ان -

انگشت میزنم ته حلقم
که ماه و برگردم
من همون خورشیدم فقط پریده رنگم
که هر ماهی ای گرفتم از آبت مرده بود
من که هر شب می‌ریختم از سهم خودم خرده نون
تو لیاقتت همون عصای موساست
که کشید یه لشگر رو وسط دلت و کشتشون
جزای ماهی‌ای که تن نداد به تنگ
بال بال زدنه تا خفگی تو ظلم تور
می‌زنم به دل طوفانت
تو کل زورته یه گرداب شوم

،شب آروم بود -
/بوی جنون می‌داد
،ماه پیدا بود
/کهکشون بیدار
نقره‌گون، آبو تکون می‌داد
/سیاه خیس می‌خورد و جون می‌داد

سرگشته‌ان، از خواب برگشته‌ان +