Caligula

Mga lintang nag babalat kayo, di bibitaw gang maubos ang dugo mo
Di bibitaw gang makuha ang lahat sayo (Mga parasitiko)
Suot nila ang salitang kaibigan. Bubulungan, lalasunin ang isipan
Akala mo parte ka na ng kapatiran, tignan mo pag inalog ang salaan

Isa-isa lahat sila ay nahuhulog. Pagka sindi ng mitsa, mga tulay agad nasunog
Mas masakit pa sa pag-kain ng bubog, tila ba sinaksak ka sa pagkatulog
Kay sakit isipin na akala mo nakahanap ka ng kakampi sa giyera na 'to
Pero oras na susugod ka't sa linya mauna, baril nila ay nakatutok na sa likod mo

Mga putang ina nyo, sana di nalang kayo sumama
Sanay ako mag isa, wag nyo na ako bigyan ng pagasa
Ramdam ko ang iyong pasan, pero yung akin ba iyong naramdaman?
Nung kinuha mo mulang bisig ko ang mundo, natuwa ka bang ako'y pagtawanan?

Nag panggap na liwanag apoy mula sa nasusunog na bangkay ni Hudas
Isang pagkakamali, na hindi ko na amoy ng paguugali mo, hudas
Pag-babayarin kita balang araw, kaya ko naman mag hintay
Patataasin ang interes, magugulat ka nalang its pay back time

Ito'y banta sa katulad mo
Siguraduhin mong lumayo
Kung noon ika'y naka lusot
Mag-isip ka na ngayon