Bemanche

گفتم نشونی بده گفت
یه تنگ سر بسته
لگد زدم راهی باز نشد گیج و منگ از این سقوط تو لحظه
به کجا میرم از کجا اومدم ؟
خفه خون نگیر باهام حرف بزن بگو از درد قبلیم بگو
چی اومده به سرم که لمس نمیشه
هیچ چیز چرا غرق نمیشم
هوا کجاست بزار دم بگیرم
نور بتابون تا رنگ ببینم ظالم نباش ای خالق خلاق
ریسمونتو بنداز تا با چنگ بگیرم
فراریم بده من میراث توام من
زجریم که کشیده میشه یه نقطه ی سیاه که سفید نمیشه
بازیگری که گیریم نمیشه فیلم نامتو
بنویس از اول قبلیارو من حفظم همشو حفظم همشو
اصلا به من چه ؟ لطافت بارون حرفای درخت جنگل و سمفونی برگ به من چه ؟
بگو از غرش دریات از ماه روشن تو آسمون شبت از استخونی که ترکید از سرما
زیر پوست شهرت
همش به من چه ؟
بوسه ی مادر رو پیشونی یه مرد پیر به من چه ؟ بگو جواب بده بم
صورت فلکت این بار چه شکلیه ؟ به کی نباید برسم ؟
چی رو نباید بچشم ؟
من تکرار کیم ؟
تبعیدم نکن
باهام حرف بزن
من میراثتم جاودان بودن دروغه بزار نیست بشم
بزار نیست بشم
نبینم که میبازم به من چه
دستامو نگرفت
به من چه که حرفامو نشنید به من چه که اشک حل
نمیکنه این حجم از
درد رو
درد دوری به من چه ؟ همش دروغ بود تو یه دروغی