Αταξία (Ataksia)

[Verse 1:]
Πολύ συχνά νιώθω ανίκανος
Ζορίζομαι πάρα πολύ
Για να βρω κάτι λίγο να νιώθω περήφανος
Θα μου πεις κάνεις τόσο καλή μουσική
Θα σου πω "ε και τι; είμ’ απίθανος;"

Πάλι σκαλίζω λάθη με γλύφανο
Και συγγνώμη που πάλι συστήθηκες κ ήμουν αμήχανος

Για το άγχος μου τι να μου κλάσει κι ο απήγανος;
Δωσ’ μου ότι έχεις αρκεί να ‘μαι ήρεμος
Μου λένε μη πέφτεις μα είν’ η ζωή γκρεμός
Απόδειξη ότι ειν’ ανήφορα ο πηγαιμός

Πέφτω με φόρα σπάει ο λαιμός
Σαν τις συνθήκες ακόμα ειμ' ανώριμος
Όλα τα βλέπω βουνό, είμαι ορεινός

Στην ίδια λούπα έχω εγκλωβιστεί
Λούφα στη λούφα έχω κουραστεί
Είναι παράδοξο, σαν αυτοάνοσο
Που άμα γι’ αυτό αγχωθείς θα βγάλεις αυτοάνοσο

Λέω τον πόνο μου σου μοιάζει άκομψο
Νιώθω ταιριάζει να ‘χω τέλος άδοξο
Το ότι γιορτάζεις ενώ όλα γύρω γκρεμίζονται
Μου φαίνεται άρρωστο

Μα συμμετέχω κ εγώ τι να κάνω
Αφού όλο τρόπους να ξεφύγω ψάχνω
Ψάχνω όλο τρόπους τον χρόνο να χάνω
Μα καλά-καλά τον χρόνο δεν φτάνω

Πετώ κουφέτα στο γάμο (σου), ενώ τρώω ρύζι (μου)
Ποιος τι θα φάω ορίζει;
Ποιος τι πετάω καθορίζει;

[Hook:]
Μχμ, όχι
Μη με ρωτήσεις τι κάνω
Αφού θα σου πω ένα εντάξει καλά
Ακόμα κι αν θέλω απλά να πεθάνω

Μχμ, όχι
Μη μου πεις ότι φαίνομαι εντάξει
Απέχω πολύ απ’ αυτό αφού δες
Δεν μπορώ να βάλω ούτε ιδέες σε τάξη

(x2)

[Verse 2:]
Που και που τίποτα δε με νοιάζει
Που και που όλο μιλάω και μιλάω
Αλλά τίποτα δεν έχει βάση
Όταν φύγω ότι πω θα το έχεις ξεχάσει

Έχω τον ύπνο μου χάσει
Έχουν κατά πολύ κοπεί οι αντιδράσεις
Φεύγουν κίνητρα για να έρθουν φίμωτρα
Στο πως χρησιμοποιώ πια τις εκφράσεις

Πράξεις
Που κοιτάς αν μπορείς κάπως να τις αλλάξεις
Όπου πας ανεβάζεις εντάσεις
Κι ούτε' αυτό δεν μπορείς να' αλλάξεις
Κι όλο κάθομαι

Σαν να περιμένω
Όλα μαγικά κάποτε να 'ρχονται
Ξανά βαρεμένος, μα μασκαρεμένος
Να νιώθουν ότι από τον κόσμο δε χάνομαι

Πόνους αισθάνομαι πάνω στο σώμα μου
Πιάνομαι τόσο συχνά στον αυχένα
Αφού βλέπω μόνο την οθόνη μου
Έχω βαρεθεί να μουδιάζει το πόδι μου

Πλέον το ραπ δεν είναι καν το χόμπι μου
Με έχει ρουφήξει, του λέω τον πόνο μου
Κι ότι προκύψει
Το δίνω να φτάσει στ’ αυτιά κάποιου ανώνυμου

Η γνώμη μου γνώμη κανενός σου γνώριμου
Μα έχεις έρθει ν ακούσεις το στόρι μου
Κ εγώ σε κοιτώ, δεν ξέρω τι να πω
Κρατώ επάξια τον τίτλο του ανώριμου

Δεν έχω για τίποτα κίνητρο
Κ εγώ σε κοιτώ, δεν ξέρω τι να πω
Κρατώ επάξια τον τίτλο του ανώριμου
Πάλι

[Hook:]
Μχμ, όχι
Μη με ρωτήσεις τι κάνω
Αφού θα σου πω ένα εντάξει καλά
Ακόμα κι αν θέλω απλά να πεθάνω
Μχμ, όχι
Μη μου πεις ότι φαίνομαι εντάξει
Απέχω πολύ απ’ αυτό αφού δες
Δεν μπορώ να βάλω ούτε σκέψεις σε τάξη
(x2)