Är isch vom Amt ufbotte gsy

[Strophe 1]
Är isch vom Amt ufbotte gsy, am Fritig vor de Nüne
By Schtraf, im Unterlassigsfall, im Houptgebäud, Block zwo
Im Büro 146 persönlich go z'erschiine
Und isch zum Houptiigang am Halbi Nüüni inecho

[Strophe 2]
Vom Iigang, d'Schtäge uf, und de nach rächts het är sech gwändet
Isch dür'ne länge Gang, de wider rächts und de graduus
De zrügg, und wider links, bis wo der Korridor het gändet
De wider zrügg und gradus – witer meh und meh konfus

[Strophe 3]
«I sött doch» het er dür die lääre Gäng grüeft, «vor de Nüne
By Schtrof im Ungerlassigsfall im Houptgebäud Block Zwo
Im Büro 146 persönlech ga erschiine!»
Und dür die lääre Gäng do het me s'Echo ghört derfo!

[Strophe 4]
«Hie bin i», het är dänkt, «scho gsy! – Nei, dert bim Egge chumme
Ni veillecht wider – nei, s'isch s'isch anders – warum geit's jetz da?
I ha doch gmeint… – aha, jetz no dert vorne einisch ume –
Was isch de das? Da geits – jetz weis i nümme won'i schtah!»

[Strophe 5]
Und dä wo isch ufbotte gsy am Fritig vor de Nüne
By Schtrof im Ungerlassigsfall im Houptgebäud Block Zwo
Im Büro 146 persönlech ga z'erschiine
Isch immer witergloffe und isch nie meh ume cho