Anormal

[Verse]
(Yeah Da Poet)
(Homie)

Senin bildiğin tek şey, hicbir şey bilmediğin
Bu ilmeği boynuna geçirde haydi ben hükmedeyim
Ürktünüz siz daha savaşa girmeden
Paraya tapıp durdunuz, nereden geldi demeden ..

Ben bu tek bedenden ibaret olsam
Sürüye koyun olmuştum, bırak sürsün çoban
Ben kobay olup kolay oyunlar oynasam
Sobaya odun olmuştu zaten beynim çoktan

Çokluk yokluğun sanma ki zıt anlamı
Bolluk tokluğun dışında neler verebilir sana
Yokluklarsa hayatın içine zımbalı
Yozluklar denizinde yüzen tüm gemiler alabora

Kasaturayla öpüşür kaburgaları
Yazı turayla atılan tümceler sonucunda
Ben orucu barış için savaşla açtım
Her gün yeni notaları bekler başucumda ..

Ne sanar kendini sözüm ona alim
Zat alim pek zalim lakin yolum uzun hayli
Ben yolcuyum hayat okulunda halim mülayim
Ancak ruh halim kan dolu sürahi

Ozan’ın kulakları sağır olsaydı eğer
Ozan’ın gözleri kör olsaydı eğer
Ozan hiç Da Poet olamasaydı eğer
Selam verirmiydi çıkarcı o kankiler

Çekildi junkie’ler, inan umurumda değil
Çıkarcı piçleri Poet görmüyor değil
Şimdilik ses etmiyor, anlamıyor hiç değil
Bazen tek dost yalnızlıktan başkası değil

Kimseye inanmadım, kimse içten değil
Kapital bir dünyada bunlar anormal değil
Sen oradan çekil gönlümde yek yarenim
Allah iyiliğini versin beni üzen her bireyin...