A. Select

Τη στιγμή που ανοίγω την πόρτα
Η ψυχή ανεβαίνει στα δόντια
Το κρεβάτι στρωμένο από άγνωστα χέρια
Μου θυμίζει πως είμαι ένας ξένος κι εγώ

Αδειανός και μέθυσος γέρνω
Σε λευκά, τριμμένα σεντόνια
Με δαγκώνει ο ύπνος σα βαμπίρ στον αυχένα
Πριν προλάβω να βάλω στον καθρέφτη φωτιά

Μακριά... Στου ονείρου τις όχθες
Η χροιά του ήχου που φτάνει
Απ' το δρόμο, όπου αδειάζουν τα σκουπίδια
Ταιριάζει με τον ήχο της σφαίρας
Που περνάει ξυστά

Ξαφνικά, ανοίγω τα μάτια
Για να βρω χαρτί και μολύβι
Συμπαγής, επιστρέφω
Στον κρυστάλλινο κόσμο
Με το σάλιο στην άκρη των χειλιών να γλιστρά