666

[Verse]
Έχω λόγια που δεν είπα
Θέλω να του πεις
Έχω τόσα να σου πω
Για να τα θυμηθείς
Έξω σαν γυρίσεις και τυχαία θα με δεις
Κάνε πως υπήρξαμε όταν θα ξαναβγείς
Μάλλον το κατάλαβα ο πόνος πως μου πάει
Είναι όλα γκρίζα το νερό μόνο κυλάει
Είπα θα σε πάρω
Να, όλο κάτι με κρατάει
Έμεινα τρελή
Για να τον βλέπω να ρωτάει
Άσπρο ή μαύρο για μένα
Τα έκανα μόνο για σένα
Μαζεύω και πάλι σπασμένα
Τα νιώθω όλα σαν κλεμμένα
Ήμουν τρελή απ’ τη γέννα
Από το 10 και πάλι στο ένα
Νοιαζόμουνα για τον καθένα
Είπα θα κοιτάξω εμένα
Κι όλο με τυραννάει
Τα βράδια μου μιλάει
Ο έρωτας υπάρχει
Μα όλο μας ξεγελάει
Βγαίνει από το σπίτι
Την κουκούλα της φοράει
Την έζησα τη νύχτα
Σαν μια νύφη που το σκάει
Φυσάει ο αέρας
Παίρνει πίσω τα μαλλιά μου
Ο Smintzis μες στο στούντιο
Ακούει τη δουλειά μου
Ό,τι υποτίμησα
Τα βρήκα όλα μπροστά μου
Ήξερα πως έχανα
Τα ήθελα δικά μου
Ποτό να ξεχαστώ
Το θάρρος να το δω
Αν πέσω στο κενό
Άσε με να ξεχαστώ
Πάμε πάλι, θα νοιαστώ
Είναι η ώρα να βιαστώ
Σκέψη στον ωκεανό
Με λυτρώνει το νερό
Παιχνίδι με ζάρια
Και ρίχνει 6αρια
Έμαθα να μην ανοίγομαι
Από το κόσμο να κρύβομαι
Είναι τα πάντα θολά
Περπατώ μες στο πλήθος
Και μόνη ελίσσομαι
Αίμα πηχτό θα τσιμπήσω, ναι
Δεν θα το χάσω σ’ τ’ ορκίζομαι
Ξέρω καλά τι περνάει, τα έζησα όλα
Πριν καν της τα φτύσω, ναι
Μέσα στην πόλη εθίζομαι
Κάνει πολλά το μυρίζονται
Ξέρει, είναι βλάκες
Ακούει τι λένε, μαθαίνει
Ποτέ δεν εκπλήσσεται
Είδαμε μάνες πολλές να ανέχονται
Τόσα μισά σου θυμίσαμε
Είδαμε άγνωστες φίλες να φεύγουν
Μέσα στην ψυχή όλες καήκαμε
Και όλο ρωτάω αν αυτό μου πάει
Και όλο ελπίζω να σταματάει
Όλο στραβώνει και δεν μιλάει
Όσο την πληγώνει, τον αγαπάει
Όσο την θυμώνει θα τραγουδάει
Ό,τι έχει κερδίσει θα το ξεχνάει
Όλο τον νιώθω να με κοιτάει
Δεν θέλω πια τίποτα και γελάει
Δε θέλω κανένα να με φιλάει
Δε θέλω καμιά πια να πονάει
Δε θέλω να βλέπω να με κοιτάει
Δε θέλω να φύγω, μα παραπάει
Δε θέλω να πιω, μα όλο το γυρνάει
Δε θέλω να βγω, μα όλο με τραβάει
Δε θέλω να νιώθω, με ξεγελάει
Δε θέλω να ξέρω πια τι ζητάει